-
Blog & Nieuws
- Andreas Van Rompaey: “De literaire roeping” Een inkijk in het werk en leven van enkele belangrijke Nederlandse en Vlaamse schrijvers”.
- NIEUW IN SCHRIJVERSGEWIJS : LITERAIRE REEKSEN
- SPAGAAT: EEN NIEUW JUWEELTJE VAN SCHRIJVER MARC ANDRIES EN GRAFICUS EDDY AUSLOOS
- GUY VAN HOOF: Tifosi – een nieuwe dichtbundel
- Marti i Pol: Brief aan de drie wijzen uit het Oosten. (vert. Theo Hoefmans)
-
Links
de realistische generatie
De gang naar realisme in de Vlaamse literatuur gaat langs wegen van geleidelijkheid. De schaduw en de populariteit van de romantische geschriften van Conscience blijft geruime tijd hangen.
In de jaren 1850-1870 zal een groep auteurs pogen de melodramatiek, het exces aan gevoelens van de romantiek om te buigen naar een natuurlijkere karaktertekening, een meer objectieve weergave van de werkelijkheid. Aanvankelijk moeten nog compromissen gesloten worden, wat hun soms de bijnaam ‘zoetwaterrealisten’ opleverde.
Het toonaangevende genre wordt de burgerlijke zedenroman: het volk niet alleen ontroeren, maar ook iets nuttigs bijbrengen, opvoeden in de richting van het eigen beschavingsniveau. Andere genres zijn: de historische roman, de dorpsvertelling, de tendensroman.
De voornaamste auteurs: Domien Sleeckx (1818-1901), August Snieders (1825-1904), Jan Renier Snieders (1812-1888), Johanna Courtmans-Berchmans (181-1890).
Secundaire auteurs: Pieter Geiregat (1812-1888), Emmanuel van Driessche (1824-1897), Jan Frans Piémont (1818-1883), Albijn van den Abeele (1835-1918), Constantijn Simillion (1837-1915) ea.
Nieuw literatuurbesef.
In de loop van 1870-1880 bereikt het Vlaamse realisme geleidelijk een hoger artistiek niveau. Het didactisch-educatieve literatuurmodel deemstert weg ten voordele van de autonomie van het kunstwerk. De taal wordt losser en poëtischer, met zelfs hier een daar impressionistische toetsen.
De burgerlijke zedenroman vormt zich om tot volwaardige realistische roman. Dit is hoofdzakelijk de verdienste van Virginie Loveling. Ook de tendensroman evolueert: ‘Arm Vlaanderen’ van Isidoor Teirlinck en Reimond Stijns, is veel realistischer dan de tendensromans van de gebroeders Snieders. Het genre van de historische roman dooft uit.
De voornaamste auteurs: Anton Bergmann (1835-1874), Rosalie (1834-1875) en Virginie Loveling (1836-1923), Wazenaar (1840-1906), Isidoor Teirlinnck (1851-1934), Reimond Stijns (1850-1905)
Secundaire auteurs: Gustaaf Segers (1855-1937), Lodewijk Smits (1852-1911), Frans Van Cuyck (1857-1952), Edward Anseele (1856-1938), Jan Brans (1853-1940), Flor Heuvelmans (1858-1931) ea.