Maakt deel uit van:jeugdliteratuurLierse schrijversvrouwelijke auteurs
LIA TIMMERMANS
Lier, 9 augustus 1920 – Oostende, 14 juni 2002
Lia (officieel: Cecilia) Timmermans was de schrijfster van de kinderboekenreeksen Janneke en Mieke (1963 – 1967) en Widdel en Waddel (1968 – 1972). Daarvoor schreef ze onder meer voor een volwassen publiek het boek Mijn vader (1951) over haar vader, het satirische De ridder en zijn gade (1955), en de romans Verloren zomerdag (1959) en Sabine Mardagas (1963).
Was tussen 1962-2000 hofdame van koningin Fabiola, voor wie ze in 1962 haar sprookjesboek De twaalf wonderlijke sprookjes van Koningin Fabiola had vertaald.
Zij was de oudste dochter van Felix Timmermans.
BIOGRAFIE
9 augustus 1920: Lia Timmermans, Felix’ oudste dochter, werd als Cecilia Timmermans geboren te Lier.
- Na de middelbare school studeerde zij kunstgeschiedenis en archeologie aan de K.U. Leuven.
- Zij huwde met de Oostendse reder Lou Aspeslagh en volgde haar man in 1946 naar Oostende, waar zij enige jaren les gaf.
1949: Haar eerste publicatie is het kinderboek “Vertelselkens van ons land”
1951: Debuteert met een biografie van haar vader “Mijn vader“, dat een weemoedig beeld van haar beroemde vader geeft.
1955: De roman “De ridder en zijn gade” (1955) biedt een ironische – bijna satirische – uitbeelding van de kleinburgerlijkheid. De invloed van haar vader is onmiskenbaar.
1959: Haar derde roman Verloren zomerdag veroverde een plaats als literaire roman voor de jeugd. De roman verkent de psyche van een 15-jarig meisje wanneer zij en haar oudere nicht verliefd worden op een jonge ingenieur die in het dorp verschijnt om er mee te werken aan de bouw van een spoorwegbrug. Wanneer zijn opdracht erop zit gaat hij weer weg.
De roman kende een lange weerklank
- Het verhaal werd in 1964 in het Duits vertaald.
- In 1965 verscheen het als eerste in de 25-delige Zilveren Kompasreeks en op de leeslijsten voor het middelbaar onderwijs.
- In november 1972 werd als een anderhalf uur durend hoorspel uitgezonden in een didactische bewerking door Jan Decorte.
- In 1983 verscheen er een nieuwe schooleditie met een interview met de schrijfster.
1961: Verzorgde de Nederlandse vertaling van de sprookjes van Koningin Fabiola: Los doce cuentos maravillosos.
1962-2000: Lia Timmermans valt de eer te beurt om koningin Fabiola te vergezellen op een tiental culturele activiteiten. Zo vergezelt ze bvb het koningspaar op 27 en 28 maart 1963 bij een tweedaags bezoek aan Lier en Antwerpen.
1963: “Sabine Mardagas” wordt haar laatste roman en tevens – volgens de literaire critici – haar beste.
- In een sobere, eenvoudige en beeldende taal wordt een schitterend intrigerend verhaal gecomponeerd dat zich afspeelt in het historische Brugge met zijn stijve tradities, maar waar de passies binnenskamers soms hoog kunnen oplaaien
1963 – 1972
Lia Timmermans had een bijzondere liefde voor het sprookjes genre. De ‘combinatie van wonderlijke gebeurtenissen met een verhaalstructuur, waarin alle elementen toch hun logische rol spelen’ was voor haar een adagium dat ze toepaste in haar eigen avontuurlijke reeksen, de “Janneke en Mieke“-serie (1963-1967, 9 delen) en de “Widdel en Waddel“-serie (1968-1972, 6 delen).
- Steevast werden deze verhalen geïllustreerd door haar zus Tonet (Antoinette) Meyer-Timmermans.
- De combinatie van Lia’s vertelkunst en de verfijnde illustraties van haar zus Tonet, maakte dat deze boeken zowat tot het mooiste behoren wat in die tijd werd uitgegeven.
- De reeksen kenden herdrukken tot in de jaren tachtig.
Over het schrijven van romans verklaarde ze in een interview in oktober 1971 in de Gazet van Antwerpen, dat ze nog wel enkele verhalen klaar had, maar niet meer zeker was van zichzelf. Een historische roman over de Azoren- waar ze jaren aan had gewerkt – bleef onvoltooid. Ze vroeg zich af of het sentimentele in haar verhalen niet voorbijgestreefd was.
14 juni 2002: Lia Timmermans overleed in haar woning aan de Jozef II straat te Oostende.
Epiloog
- Uit de GvA 22/06/2002: “Zaterdagmorgen heeft Koningin Fabiola de uitvaartplechtigheid van Lia Timmermans in de Sint Petrus en Pauluskerk in Oostende bijgewoond. Lia Timmermans overleed vorige week vrijdag op 81-jarige leeftijd in Oostende. Ze was de oudste dochter van Felix Timmermans en publiceerde ook zelf tal van jeugd- en kinderboeken. Lia Timmermans was ook hofdame; ze vergezelde Koningin Fabiola onder meer tijdens de onthulling van een beeld van Koning Boudewijn op de Oostendse Zeedijk.”
- Lia rust nu op de Oostendse begraafplaats Stuiverstraat.
BEKRONINGEN
- 1952: Letterkundige prijs der provincie Antwerpen voor de biografie Mijn vader.
- 1963: Prijs der Scriptores Catholici voor Sabine Mardagas.
- 1966: Referendumprijs voor het Kinderboek, de voorloper van de Boekenleeuw, voor haar werk Janneke en Mieke en het geheimzinnige blauwe duifje.
GERAADPLEEGDE BRONNEN
Website
- Profiel bij de Digitale Bibliotheek voor de Nederlandse Letteren (dbnl)
- inmemoriam.be – LIA TIMMERMANS († 15/6/2002)
Referenties
Eva Jacobs, Lia Timmermans’ Verloren zomerdag. Novelle van een Vlaamse hofdame, in: Zuurvrij Berichten uit het Letterenhuis, december 2017, pp 95-104.
SMAAKMAKER
FERNANDO
Wij hebben Fernando ten grave gedragen. Wij hebben hem met een wit laken bedekt. Wij hebben bloemen op zijn graf geworpen, die morgen wellicht reeds zijn verwelkt. Wij hebben een gebed voor hem gebeden. Toen hij leefde hebben we niets voor hem kunnen doen. Want hij is niets geweest dan de echo van een stem; niets dan een spiegelbeeld, dat niet bewegen kon. Hij was gevangen in zijn toverdromen, achter de tralies der herinnering. En de hand, die wij hem wilden reiken, heeft hij niet gezien. Hij kon niet, samen met ons, door de donkere dreven van de wereld, door de lichte lanen van het leven gaan. Hij is te eenzaam geweest en te alléén en kon niet verder blijven leven.
Ik heb hem niet meer gezien. Toch weet ik hoe hij lag, boven in het grote droomhuis, waar het leven reeds lang was blijven stilstaan. Op het rozenhouten bed van zijn moeder lag hij, gans wit en gans naakt. In het bloed van zijn polsslagaders, in het nat van zijn tranen. Ineengedoken als een kind dat nooit geboren werd. De lichte smartelijke ogen eindelijk gesloten. Arme Fernando, waarom heeft hij dit gedaan ?
Uit: Sabine Mardagas.1963
BIBLIOGRAFIE
De bibliografische gegevens werden onder meer nagekeken bij
- Erfgoedbibliotheek Hendrik Conscience – Antwerpen.
- Koninklijke Bibliotheek van België – Brussel / Bibliothèque Royale de Belgique – Bruxelles.
- Piet Devos: Van reuzen tot dwergen. Bibliografie – Vlaamse schrijvers in de 20ste eeuw – Eerste drukken. Kortrijk, eigen beheer 2007
Om de foto’s in de fotogalerij te vergroten klikt u op de foto.
Chronologisch overzicht.
Bijdragen in verzamelbundels en tijdschriften
- Cynthia. (kortverhaal). In: Dietsche Warande & Belfort Jrg. 53 (1953) pp 600-610
- Een hartje van roos bordpapier (novelle). In: Werk 60 : verhalen en gedichten van Westvlaamse auteurs. – Brugge : Desclée de Brouwer 1960
- Inleiding bij De mens in het werk van Felix Timmermans. Auteur: José De Ceulaer. Amsterdam, Van Kampen, 1957.
- De dichter en de muze. In: West-Vlaanderen jrg. 9 nr 53 (1960) pp 301-311
- Componist Renaat Vereman. In: Vlaanderen jrg. 15 nr 85 (1966) p?. 73
- Het huis van mijn vader. In: Vlaanderen jrg 16 nr 93 (967) pp 146-147
- Inleiding (pp 7-17) bij Met Felix Timmermans door Vlaanderenland. Auteur: Felix Timmermans. Leuven: Davidsfonds 1972. 632p.
- Herinnering aan heldere beelden. In: Felix Timmermans, mens, schrijver , schilder, tekenaar. Auteurs: Gerard Walschap (ten geleide), Lia Timmermans, José De Ceulaer, Hubert Lampo en Julian Van Remoortere. Antwerpen: Mercator Fonds, 1972, 302pp (Mercatorfonds Kunstboeken nr 26)
- ‘Het schouwgarnituur’ (verhaal). In: ‘Vrouwen in Vlaanderen schrijven nu’ Uitgever: D.A.P. Reinaert Uitgaven – Zele 1977. pp 287-310
- Voorwoord bij Al mijn dagen: dagboeken en archief Felix Timmermans. Auteur: Ingrid van de Weijer. Wommelgem, Den Gulden Engel, 1986. XIV, 389p.
- Inleiding bij Uit mijn rommelkast: rond het ontstaan van Pallieter en Het kindeken Jezus in Vlaanderen. Amsterdam, Van Kampen, [s.a. 1956 3de druk] – 86p.
- Inleiding bij Het boek van Knokke- Het Zoute. Auteur: Emile Buysse. Oostende: Erel [s.a.] –137p.
LIA TIMMERMANS IN VERTALING
DUITS
- 1952: Mein Vater. Ein Erinnerungsbuch an Felix Timmermans. Duits / vert. uit het Nederlands door Karl Jacobs. Uitgever: Insel Verlag, Leipzig. Geïllustreerd met 16 zw-w afbeeldingen. Gebonden met stofomslag. 208p. Vert. van Mijn vader. Brugge: Desclée de Brouwer, 1951.
- 1956: Noblesse Oblige. Vertaald uit het Nederlands door Georg Hermanowski. Uitgever: Bonner Buchgemeinde, Bonn. Vertaling van De ridder en zijn gade. (roman) Brugge : Desclée De Brouwer. -261p.
- 1961: Verlorener Sommertag Duits / vert. uit het Nederlands door Georg Hermanowski. Uitgever: Bibliotheca Christiana, Bonn. Met 12 tekeningen van Hannes Gaab, Vert. van Verloren zomerdag. Amsterdam Van Kampen, 1959.
- 1965: Sabine Mardagas Duits / vert. uit het Nederlands door Georg Hermanowski. Uitgever: Bibliotheca Christiana, Bonn. Fictie, Vert. van Sabine Mardagas. Amsterdam Van Kampen, 1963.
- 1966: Jan und Mie und der kluge rote Rabe Duits / vert. uit het Nederlands door Georg Hermanowski. Ill. Tonet Meyer. Uitgever: Pustet Verlag, Regensburg. Kinder- en jeugdliteratuur, Vert. van Janneke en Mieke en de slimme rode kraai. Antwerpen: Standaard, 1963.
- 1966: Jan und Mie und der Wunderhirsch Duits / vert. uit het Nederlands door Georg Hermanowski. Ill. Tonet Meyer. Uitgever: Pustet Verlag, Regensburg. Kinder- en jeugdliteratuur, Vert. van Janneke en Mieke en het wonderhert. Antwerpen: Standaard, 1964.