Maakt deel uit van:Nieuw-realistische poëzie
HERMAN DE CONINCK
Mechelen, 21 februari 1944 – Lissabon, 22 mei 1997
De man die zijn volk poëzie leerde lezen
Dichter, essayist, journalist, tijdschriftuitgever en voltijds ‘literaire figuur’.
BIOGRAFIE
21 februari 1944 : Herman de Coninck wordt te Mechelen geboren. Zijn ouders hebben er een katholieke boekhandel, wat hem (en zijn zus) in staat stelt om al op jonge leeftijd (soms stiekum) contact te hebben met de wereldliteratuur.
Hij doorloopt de humaniora aan het St.-Romboutscollege van zijn geboortestad.
1962: Studeert Germaanse filologie te Leuven.
14 november 1963: Voor het eerst verschijnt er in het studentenweekblad Universitas een stukje van een zekere Van Pimpelgem s.j.. Dat is het pseudoniem waaronder Herman de Coninck luchtige cursiefjes schrijft met een pointe en een woordspeling. Het wordt al snel een zeer populaire rubriek.
Een keuze uit deze columns verscheen in Lachen tot je zwart ziet (1968).
1963: Werd tevens medewerker aan het tijdschrift Ruimten (1961-1973) een literaire periodiek die Luk Wenseleers had opgestart. De Coninck schreef er gedichten in. Eén keer onder het pseudoniem Johnny van Tussenbroek. Wenseleers: “Omdat zijn moeder het niet mocht weten”.
1966: Promoveert als licentiaat in de Letteren op een thesis over ‘De poëziekritiek van Simon Vestdijk’ bij Prof. Westerlinck.
Hij blijft nog vijf jaar in Heverlee wonen, dichtbij Leuven. Nadien verhuist hij naar Berchem-Antwerpen.
1966: In het spraakmakende en baanbrekende essay Pijn en puin verdwenen, jonge Vlaamse estetische poëzie – een bloemlezing samengesteld door Werner Cranshoff (Marnix Pocket nr 37, Manteau) – worden 2 van zijn gedichten voorgesteld: De legers van de zomer en Narcissus (beiden ongepubliceerd in 1966).
- Aanvankelijk stond De Coninck niet op het lijstje van geselecteerde dichters (Hendrik Carette, Patrick Conrad, Mark Dangin, Ben Klein, Marcel Obiak, Nic van Bruggen, Eddy van Vliet en Marcel van Maele). Het was Angèle Manteau – die in die periode een pak gedichten van Herman in de bus had gekregen – die Werner Cranshoff op die gedichten attendeerde.
1966-1970: Actief als leraar Nederlands aan het Sint-Lukas Instituut in Brussel, met een onderbreking in 1967 door zijn militaire dienst in Duitsland. Aan zijn poëzie werkt Herman in stilte voort. Verschillende gedichten verschijnen in DW&B, Ruimten, Elseviers Weekblad, Universitas en de bloemlezing Gedichten 65.
De Coninck blijkt echter niet erg geschikt om als leraar voor een klas te functioneren: geen bezieling, gemis aan enthousiasme, zo wordt hem verweten. Op 20 april 1970 tekent hij zijn ontslagbrief.
Zomervakantie 1968: Voltooiing van zijn gedichtencyclus ‘De lenige liefde’, dat hij als manuscript – toen nog onder de titel ‘Een dag als geen ander’ – opstuurde naar de Brugse uitgeverij Desclée De Brouwer met de vraag tot opname in de poëziereeks ‘Noorderlicht’.
De bundel kwam terecht op het bureau van Fernand Bonneure, waar het met enthousiasme werd ontvangen. Vier dagen later kreeg Herman van Bonneure positief antwoord.
19 november 1969: Trouwt met An Somers, een meisje uit Mechelen. Ze is erg lenig en turnlerares.
Maart 1969: Publicatie van zijn eerste dichtbundel “De Lenige Liefde”, waarmee hij poëzie toegankelijk maakt voor iedereen. De Coninck ‘herwaardeert’ hierin de gewone taal en dus ook het gewone leven.
- Dit maakt hem tot de vader van het “nieuw realisme”, een stroming in de poëzie als reactie op de Experimentelen.
- Ook zijn schatplichtigheid aan de Tirade-dichters is overduidelijk.
- Het wordt de meest verkochte Heverlese dichtbundel van de 20e eeuw en krijgt een aantal prijzen, de Yang-prijs (1969) en de Prijs van de Provincie Antwerpen (1971). In één van de gedichten van deze bundel beschrijft hij vurig hoe hij eerder dat jaar zijn zoon, Tomas, verwekte.
Hotel Eden
En ’s nachts gingen we naakt zwemmen, we zwommen
onze namen op het water, ik zwom n in twee
grote letters, jij zwom uitgebreid aan de naam
Herman, en met de gouden maan eroverheen
leek het wel of we onze namen definitief
genoteerd hadden op een van de gewijde bladzijden
van het Boek
Nadien kuste ik de waterdruppels
van je gezicht, voorzichtig één voor één
zoals een pointillist toetsjes aanbrengt
op zijn doek ‘naakte vrouw bij maanlicht’,
en in geen enkele vergelijking pasten je
borsten zo mooi als in mijn handen.
En in bed, ik kwam al van ver aan-
gerend declamerend ‘Hier Ruk Ik Aan
Met Een Erectie Als Een Pompiersladder
Om Jouw Brand Te Blussen’ en we lachten
en wat maakten we een leven
dat we negen maanden later Tomas zouden noemen
1970: Geboorte van hun zoontje Tomas.
Augustus 1970 tot 1983: Redacteur bij het weekblad Humo, waar hij tevens, samen met Piet Piryns spraakmakende interviews maakt.”Twee hippies met hun hemd door een scheur in een broek” typeert de socialist Jos Van Eynde hen. Nogal wat gezagsdragers, politici en mediafiguren benaderen ze met “een houding van jongensachtig ironisch antigezag.” Mark Schaevers noteert: “onrust typeert hun interviews, nee, geen existentiële onrust, een vrolijke onrust, een jong gewiebel. In een boeket vonden zij de brandnetels het interessantst”.
- In 1972 worden de interviews tot dan toe gebundeld in Woe is woe in de Nedderlens.
- In 2022 – ter gelegenheid van de herdenking van zijn overlijden – werd een selectie van de beste schrijversinterviews uit de hele Humo-periode gebundeld onder de titel Onder literatoren.
25 september 1971: Op een zaterdagavond, rijden De Coninck en zijn vrouw An naar Mechelen. Tomas zit op de schoot van An. Ze zouden de baby bij hun ouders afzetten en naar een concert gaan. Het is schemerdonker. Op hun rijvak verschijnt een tegenligger. De koplampen aan. De auto komt recht op hen ingereden. Moeder en kind worden uit de auto geslingerd. Ze worden met een ziekenwagen naar het Onze-Lieve-Vrouwgasthuis in Mechelen gebracht. Herman, die slechts lichte verwondingen heeft, blijft ter plaatse achter. Tomas overleeft het ongeval, maar An zou later die avond overlijden. Herman is er niet bij. Hij heeft er zijn leven lang spijt van gehad.
- Met het overlijden van zijn vrouw (An Somers) breekt een moeilijke periode in De Conincks leven aan. Een periode die voor hem een oefening was in verliezen.
- Sporen van pijn vinden we in zijn volgende dichtbundel: “Zolang er sneeuw ligt” (1975). Hij verbergt zijn emoties door te spelen met de taal. Dit is duidelijk te zien in het gedicht dat hem het meest dierbaar is, omdat het zo persoonlijk is: “Verjaardagsvers”. De bundel werd bekroond met de Dirk Martensprijs van de Stad Aalst (1976) en de Prijs van de Vlaamse Provinciën (1978).
1973: Leert Lieve Coppens, zijn latere tweede vrouw kennen aan de toog in zijn Leuvense stamkroeg Café Den Appel.
- Lieve en Herman krijgen samen een dochter: Laura, aan wie hij mooie brieven schrijft.
- Het huwelijk strandt in de jaren tachtig.
1975: Hermans tweede bundel Zolang er sneeuw lag verschijnt bij Van Oorschot te Amsterdam.
- Zijn hoop om via deze uitgeverij in Nederland snel door te breken blijkt ijdel. De bundel wordt nauwelijks opgemerkt en de paar regels kritiek zijn vernietigend.
- In Vlanderen kent de bundel wel succes: De Dirk Martens-prijs (1976) valt hem te beurt en uitgever Bonneure is er via Uitgeverij Orion als de kippen bij om de onverkochte Nederlandse exemplaren over te nemen, zelfs de rechten voor herdruk af te snoepen.
- 1978: Opnieuw wordt de bundel bekroond, ditmaal met de prestigieuze vier jaarlijkse Prijs van de Vlaamse Provinciën.
1978: Poogt een prozaverhaal te schrijven maar moet inzien dat dit genre hem niet ligt. Wat rest is het verhaal ‘Koud als een bosbes’ dat in 1981 zal verschijnen in het tijdschrift Revolver.
Succesvoller zijn de vertalingen van de poëzie van de Amerikaanse feministische schrijfster Edna St. Vincent Millay (1892-1950), die eerst verschenen in het tijdschrift Tirade en in 1980 in boekvorm samen met een essay zouden verschijnen bij Uitgeverij Orion te Brugge onder de titel Ter ere van de goedertieren maan.
1980: In de bundel “Met een klank van hobo” (1980) legt hij uit wat poëzie en liefde voor hem betekenen. De bundel krijgt een duidelijk romantische inslag.
1983: Verlaat het weekblad Humo om hoofdredacteur te worden van het Nieuw Wereldtijdschrift.
- Hij maakt van het NWT het eerste blad in Vlaanderen dat een kruising is van literatuur en journalistiek. Hoewel het idee aanslaat, heeftde Coninck niet de nodige kennis (voornamelijk op het commerciële vlak) om het project tot een goed eind te brengen. Het NWT haalt nooit de gedroomde oplagen.
1983: Publicatie van zijn eerste essaybundel, Over de troost van pessimisme. Hierin brengt De Coninck maar één Vlaams dichter uitgebreid ter sprake (Roland Jooris) tegenover een tiental Nederlanders, onder wie M. Vasalis, Willem van Toorn, Ed Leeflang, Judith Herzberg, en vooral Rutger Kopland. Zij vormen zijn dichterlijke familie.
1984: De uitgeverij Manteau brengt De Conincks eerste drie dichtbundels plus zijn bewerking van de poëzie van Edna St. Vincent Millay bijeen in de verzamelbundel Onbegonnen werk.
1985: Zijn huwelijk met Lieve Coppens eindigt in schipbreuk.
- Na de scheiding laat Herman van de cyclus ‘Te voet over de Lethe’ (uit de bundel De hectaren van het geheugen) een bibliofiele uitgave maken door Gert Jan Hemmink.
1985: Met “De hectaren van het geheugen” – een bundel die in Nederland met de Jan Campert prijs bekroond wordt – getuigt van een zeldzame combinatie van smaak, métier, talent en intelligentie. (Ons Erfdeel Jaargang 29. Stichting Ons Erfdeel, Rekkem / Raamsdonksveer 1986)
Oktober 1987: Laat de essaybundel Over Marieke van de bakker bij de Antwerpse uitgeverij Houtekiet (imprint van Hadewijch) verschijnen, en niet zoals zijn vorige essaybundel bij Manteau. Elsevier had immers in 1986 het NWT laten vallen en even later Julien Weverbergh ontslagen. Herman volgt Weverbergh naar diens nieuw opgerichte uitgeverij Houtekiet.
Met Over Marieke van de bakker vestigt Herman zich als ‘poëziecommentator’.
Maar net als bij verschillende andere Vlaamse auteurs blijkt dat een tussenstap op weg naar een Nederlandse uitgever, De Arbeiderspers in zijn geval. Daar zullen niet alleen de dichtbundels Enkelvoud (1991) en Schoolslag (1994) verschijnen, maar meer nog essaybundels: De flaptekstlezer (1991), Intimiteit onder de melkweg (1994), De vliegende keeper (1995) en De cowboybroek van Maria Magdalena (1996). Zo wordt ook in Nederland in bredere kring duidelijk hoeveel meer dan alleen gedichten De Coninck schrijft en wat voor een aanstekelijk en enthousiasmerend pleitbezorger voor de poëzie hij is.
1987: Toenmalig hoofdredacteur Paul Goossens van de krant De Morgen, vraagt hem om een boekenbijlage te beginnen. Op 4 april verschijnt de eerste aflevering die toen Boekbedrijf heet. Later wordt de naam veranderd in Café des Arts. Daar schrijft hij zijn columns in onder de titel: ‘Dagboek van een flaptekstlezer’. Zijn columns zouden uitsluitend over poëzie gaan, maar krijgen uiteindelijk de hele wereld als onderwerp. Weerom opvallend is hoe hij met zijn beschouwingen over poëzie – maar ook over andere onderwerpen – drempels weet te verlagen. In 1991 zullen deze columns gebundeld verschijnen in de publicatie De flaptekstlezer.
1988: Leert de schrijfster Kristien Hemmerechts kennen, een etentje, een trip naar Parijs, een verblijf in Oostduinkerke, een reis van 12 dagen naar het toenmalige Zaïre en naar Ruanda.
1989: Kristien Hemmerechts besluit haar intrek te nemen aan de Cogels-Osylei.
Herman vraagt Gert Jan Hemmink om een bibliofiele uitgave te maken van de gedichten die hij geschreven heeft over zijn afscheid van Lieve met als titel Het tasten van de wind
De erotiek van de erosie. Het tasten van de wind,
van eeuwen, van taal, van adjectieven aan
substantieven, van twijfel, van meer en meer
aan minder en minder, van mij aan jou,
Van voorzichtigheid, van zoveel
voorzichtigheid dat niets overblijft,
zoals Glenn Gould na twintig jaar Bach
naar zijn vingers kijkt.
1992: Huwelijk met Kristien Hemmerechts.
22 mei 1997: Bezwijkt aan een hartstilstand in het bijzijn van enkele andere vooraanstaande dichters (o.a. Anna Enquist en Hugo Claus) onderweg naar een congres in Lissabon. Op het trottoir in Lissabon waar Herman de Coninck stierf is een tegel geplaatst met zijn naam, geboorte- en sterfdatum. Hij is 53 jaar oud.
29 mei 1997: Na een plechtigheid in de aula van de Antwerpse universiteit wordt Herman de Coninck bijgezet op het Ereperk in het Antwerpse Schoonselhof.
EPILOOG
September 1997: Publicatie van zijn laatste gedichtenbundel Vingerafdrukken.
Ad Zuiderent eindigt zijn artikel in Ons Erfdeel als volgt: Vingerafdrukken eindigt in een lome constatering dat de werkelijkheid goed is zoals zij is, ook al begrijpt de dichter het meeste niet: hij ligt vanuit zijn ligstoel ‘het bevlogene van zwaluwen’ te bekijken, probeert er iets van te begrijpen, maar kan dat alleen door de zwaluwen te laten denken als mensen. Dan is het goed, zoals een gedicht, en kan de dichter er als een god afstand van doen. Het gedicht eindigt met de regels:
Ik lig te snorkelen aan mijn luchtpijp. Ik zie dat het goed is. Ik wil er mijn handtekening wel onder zetten.Bijna gelijktijdig krijgt hij de Cultuurprijs van de Vlaamse Gemeenschap – de vroegere Staatsprijs – voor zijn essayboek Intimiteit onder de melkweg. Kristien Hemmerechts neemt in Hermans plaats de prijs in ontvangst.
1998: Hugo Brems en Paul de Wispelaere ontfermen zich over de literaire nalatenschap. Brems verzorgt de uitgave van de verzamelde gedichten. Deze verschijnt in 1998. De uitgave haalt in 2017 zijn 19de druk.
2000: Paul De Wispelaere en Jeroen De Preter brengen Hermans proza bij elkaar
2002: Behoud de Begeerte organiseert een hommage aan Herman de Coninck met ‘Koningsblauw’ waarin Hugo Claus, Leonard Nolens, Benno Barnard, Eddy van Vliet, Mark Schaevers, Fernando Lameirinhas, Kristien Hemmerechts en Piet Piryns een ‘nu eens elegisch, dan weer speels, maar altijd poëtisch programma’ brengen. De hommage wordt 10 jaar lang in diverse steden van Vlaanderen opgevoerd.
2004: Een selectie uit de zowat 15.000 brieven vindt zijn weg naar een bundeling onder de titel Een aangename posthumiteit. Het was historica en recensente Annick Schreuder die het titanenwerk op zich nam. Ze selecteerde 444 brieven.
2007: Sinds 2007 is er een jaarlijkse Vlaamse literatuurprijs voor poëzie ter nagedachtenis van Herman de Coninck. Lees meer over wie er bekroond werd: Herman de Coninckprijs – Wikipedia
2014: Uitgave van een literair wandelboek: Er is niets te zien en dat moet je zien. De auteur Thomas Eyskens neemt je mee doorheen een vaak vergeten, maar cruciaal hoofdstuk uit het leven van Herman de Coninck. : zijn geboortestad Mechelen. Met tientallen archieffoto’s, klasfoto’s, foto’s van de boekenwinkel van zijn ouders enz.. De wandeling duurt 2.50 uur. Het plannetje vind je in het boek. Het is een gezamenlijke uitgave van het Poëziecentrum te Gent en de Arbeiderspers te Utrecht.
2022: Driedaags (20 -22 mei) eerbetoon in zijn thuisstad Mechelen met o a raamgedichten en de expo Saudade voor Herman van zus Magdalena en dochter Laura de Coninck,
- Op zondag 22 mei vindt in het CC Mechelen een eerbetoon plaats met dichters Eva Gerlach, Mark Van Tongele en Jo Govaerts en met Piet Piryns, Kristien Hemmerechts en Pat Donnez.
- In de bibliotheek Predikheren is er de tentoonstelling “Vingerafdrukken op het venster” met werk van Mechelse scholieren en originele handschriften, brieven en affiches uit het archief van Herman de Coninck.
- Klap op de vuurpijl: de uitgave van ‘Onder literatoren’ een selectie van 25 schrijversinterviews uit zijn periode als journalist bij het weekblad HUMO.
Nog wat over zijn werk.
In ‘Vlaamse schrijvers: vijfentwintig portretten’ geeft Gaston Durnez een mooie beschrijving van zijn werkwijze:
“In een tijd waarin het sonnet herontdekt en vaak misbruikt wordt voor kneuterig gebabbel, werd Herman de Coninck bij de Amerikaanse getroffen door de ‘grandeur’ die zij in de oude versvorm legde. Ook dààrom wild hij haar vertalen. Maar niet op de klassieke manier. Telkens hij het nodig vond, verving hij minder goede zinnen door eigen vondsten. En het gebeurde dat hij verscheidene Engelse gedichten herschreef tot één Nederlands poëem. Vertalen, zei hij, gebeurde ‘ongeveer zoals je van een film, dertig jaar later, een remake maakt’.
[…]
Topper vind ik het sonnet met de beginregel: Ik lees geschiedenis. Ik oefen mijn bescheidenheid. Soms, als men rond mij weer lawaaierig bezig is de wereld opnieuw uit te vinden, (dat is af en toe nodig, maar het geeft zo’n rommel) slinger ik die versregel luidkeels de ruimte in.
Stil, voor mezelf, zeg ik vaak de slotregel:
…hoeveel moediger is niet de man Die weet, als pijn bedaart, dat het nog erger kan, Dat erger nog moet komen, en die toch kan schrijven, Kan lachen, tennissen en zelfs vooruitziend blijven.Naar de geest kan die zin van Herman de Coninck zelf zijn. Misschien is hij dat ook.
BEKRONINGEN
- 1969: Yang-prijs voor De lenige liefde (1969)
- 1971: Prijs van de Provincie Antwerpen voor De lenige liefde
- 1975: Literaire prijs Dirk Martens van de Stad Aalst voorde gedichtenbundel Zolang er sneeuw ligt
- 1978: Prijs van de Vlaamse Provinciën voor Zolang er sneeuw ligt
- 1981: Koopal-prijs voor de vertaling van Edna St. Vincent Millay, Ter ere van de goedertieren maan
- 1982: Prijs van de Vlaamse Gids voor Met een klank van hobo (1980):
1986: J. Campertprijs voor De hectaren van het geheugen (1985) - 1995: Gouden Uil voor Intimiteit onder de melkwoud.
- Ontving postuum de Vlaamse cultuurprijs, voorheen ‘staatsprijs’ genoemd, voor zijn essaybundel Intimiteit onder de melkweg (1994).
GERAADPLEEGDE BRONNEN
Websites
- NEDWEB/Literatuur in context – Coninck, Herman de
- Herman de coninck – een website gewijd aan de auteur
- Herman de Coninck – Wikipedia
- Ad Zuiderent, Herman de Coninck, balancerend tussen Toon Hermans en Hans Faverey in: Ons Erfdeel. Jaargang 40. Stichting Ons Erfdeel, Rekkem / Raamsdonkveer 1997
Referenties
- Gaston Durnez, Herman de Coninck, Het verdriet van de flamingo. In: Vlaamse schrijvers. Vijfentwintig portretten, p. 84-88.
- De Morgen, Café des Arts, vrijdag 23 mei 1997. Katern gewijd aan Herman de Coninck.
- Thomas Eyskens, Toen met een lijst van nu errond. Herman de Coninck. Biografie. Uitgeverij De Arbeiderspers, Amsterdam/Antwerpen. 2017, 587 pp.
SMAAKMAKER
Denkend aan vroegere gedichten
Wij waren jong, wij sprongen te paard op de taal en reden heersend de velden door, slingerend lasso’s van woorden naar alles wat we wilden veroveren. O, het waren dolle roekeloze tochten, pas toch een beetje op, riep Kees Fens ons nog na. En ’s avonds stond de taal nog na te trillen, op stal in een gedicht, hinnikend van heimwee naar de maan en naar de verste betekenissen.In: Ruimten 1968: in de eerste versie stond Urbain van de Voorde in plaats van Kees Fens als waarschuwende criticus vermeld)
Het land van de glimlach
Glimlach nr. 1 Een glimlach is sterk. Althans zo sterk dat hij het haalt. “She moved the 47 muscles it takes to smile”, s schrijft Michael Hoffman. Zwaar werk. Zo blijft ze in de deuropening staan. Ze weet dat ze zal verliezen, althans weer beminnen. En 40 van de 47 spieren kunnen het aan. Glimlach nr. 2 De breekschade van de ogen. Het glas. Gerinkel van kijkers: de ruiten van de ziel aan scherven. Zo’n glimlach. Glimlach nr. 3 Een boerderijtje in de nacht. Als je belt gaat er boven licht aan en weet je dat je beneden binnen mag. Zo’n glimlach.BIBLIOGRAFIE
Woordje vooraf
De bibliografie bevat:
- Een uitgebreid chronologisch overzicht van het literaire werk van Herman de Coninck.
- Scheppend werk
- Essayistisch werk
- Uitgaven
- Beknopt bibliografisch overzicht per genre alfabetisch per titel
- Vertalingen van het werk van Herman de Coninck
- Interviews
De gegevens van deze bibliografie werden onder meer nagekeken bij
- Erfgoedbibliotheek Hendrik Conscience – Antwerpen.
- Koninklijke Bibliotheek van België – Brussel / Bibliothèque Royale de Belgique – Bruxelles.
- Piet Devos: Van reuzen tot dwergen. Bibliografie – Vlaamse schrijvers in de 20ste eeuw – Eerste drukken. Kortrijk, eigen beheer 2007.
- ‘Bibliografie van de afzonderlijke publicaties‘ (poëzie), in Herman De Coninck, De gedichten Samengesteld en verantwoord door Hugo Brems Uitgeverij De Arbeiderspers, Amsterdam Antwerpen pp 624-629.
- Literatuur Vlaanderen Vertalingendatabank
Om de foto’s in de fotogalerij te vergroten klikt u op de foto
Chronologisch overzicht
a. Scheppend werk
Jaar | Titel | Fotogalerij | Uitgeverij 1ste druk |
1968 | Lachen tot je zwart ziet. (cursiefjes)
Lay-out en omslag: Paul Vanden Dorpe. De meeste van deze kursiefjes zijn vroeger verschenen in het Leuvens studentenweekblad “Universitas” onder het pseudoniem “van pimpelgem” |
Leuven: Boekengilde De Clauwaert. -67p. Reeks: Uitgegeven voor de leden van Clauwaert-Vereniging nr 38 Afmetingen: 19.50 x 12 (ingenaaid – zachte kaft) | |
1969 | De lenige liefde. (gedichtenbundel) Bevat de cycli: Een dag als geen ander; Met de vedel; De lenige liefde; Ars poetica; Een ogenblik van respect. | Brugge/Utrecht: Orion – Desclée De Brouwer. -70p.
Reeks: Noorderlicht.
Afmetingen: 19.50 x 13 (ingenaaid – zachte kaft)
Gedrukt op de persen van Drukkerij “De Windroos” te Beernem, in opdracht van de uitgeverij Desclée De Brouwer. Oplage: 500 ex. |
|
1972 | Woe is woe in de Nedderlends ? (boek met interviews)
Met Piet Piryns. 2022: Onder de titel ‘Onder literatoren’ werd een selectie van de beste schrijversinterviews uit de hele Humo-periode 1970-1983 gebundeld. |
Amsterdam: Uitgeverij Manteau. Reeks: Paris-Manteau literair. – Amsterdam; vol. 1972: 1 | |
1974 | Puur natuur. (poëzie – bibliofiele uitgave) Bevat vier gedichten van Herman de Coninck en vier handgekleurde etsen van Luc Piron. | Aalst: Uitgeverij Hooft. -14p.
Reeks: Hoofts Bibliofiele Serie 4de deel |
|
1975 | Zolang er sneeuw ligt. (gedichtenbundel)
Bevat de cycli: Kijk eens hoe echt; Zolang er sneeuw ligt.Nota: Oplage 1.748 ex., waarvan er 600 met eigen imprint aan Orion te Brugge werden geleverd. Niet herdrukt bij Van Oorschot. 1978: 2de druk bij Orion te Brugge (1.000 ex) 1980: 3de druk bij Orion te Brugge (1.000ex.) 1981: 4de druk bij Orion (1.000 ex.) |
Amsterdam: G.A. Van Oorschot. -55p.
Afmetingen: 19 x 12.20 (ingenaaid – zachte kaft)
Colofon: Deze eerste druk van ‘Zolang er sneeuw ligt’ van Herman De Coninck werd gezet uit de Polyfilus in opdracht van G.A. van Oorschot, Uitgever te Amsterdam, gezet uit de Bembo en gedrukt door de Koninklijke drukkerij G.J. Thieme bv te Nijmegen.
|
|
1979 | Ter ere van de goedertieren maan. (vertaling – Engelstalige poëzie).
Ingeleid en vertaald door Herman De Coninck. Oorspronkelijke auteur: Edna St. Vincent Millay. (1892-1950) Omslagontwerp: Ph. Vandaele. 1978: Zie ook Tirade. Jaargang 22. dbnl Ter ere van de goeder tieren maan. In: Tirade. Jaargang 22. G.A. van Oorschot, Amsterdam 1978 1979: 2de druk Brugge: Orion / Nijmegen: Gottmer. (1.000 ex.) – Afmetingen: 21 x 13.70 (garenloos gebrocheerd – zachte kaft) 1981: 3de druk Beveren: Orion-Colibrant / Nijmegen: Gottmer. (1.000 ex.) 1984: Opgenomen in de verzamelbundel Onbegonnen werk/gedichten 1964-1982 met zes nieuwe sonnetten toegevoegd. 1988: 4de uitgebreide druk bij Manteau te Antwerpen. Zie daar. |
Beveren/Antwerpen: Orion-Colibrant. -43p.
|
|
1980 | Met een klank van hobo. (gedichtenbundel)
Parallel met deze uitgave verscheen de bundel eveneens bij G.A. Van Oorschot te Amsterdam. Niet door Van Oorschot herdrukt. |
Beveren/Antwerpen: Orion-Colibrant. -52p. Afmetingen: 21 x 13.40 (ingenaaid – zachte kaft) Gedrukt op de persen van Drukkerij Sanderus te Oudenaarde in opdracht van N.V. Orbis en Orion, uitgevers Beveren-Antwerpen. | |
1980 | Met de klank van hobo. (gedichtenbundel)
Het omslagontwerp werd vervaardigd door Gerrit Noordzij. Parallele uitgave van de bij Orbis en Orion verschenen gelijknamige bundel. Niet door Van Oorschot herdrukt.
|
Amsterdam: G.A. Van Oorschot. -52p. Afmetingen: 20.50 x 12.50 (ingenaaid) Colofon: ‘Met een klank van hobo’ van Herman De Coninck, werd in opdracht van G.A. van Oorschot, Uitgever te Amsterdam, gezet uit de Bembo en gedrukt door de Koninklijke drukkerij G.J. Thieme bv te Nijmegen. Het werd gebonden door Boekbinderij Delcour te Hilversum. | |
1981 | ‘Koud als een bosbes’. (verhaal)
Visualisatie: François De Bauw. 1984: Opgenomen in de anthologie ‘Vlaamse verhalen na 1965 (pp 109-121) samengesteld door Paul de Wispelaere, Manteau, Antwerpen. |
Antwerpen: Uitgever/Beheerder: Gerd Segers. -20p.
Afmetingen: 20 x 15 (garenloos gebrocheerd – zachte kaft) Reeks: Revolver: driemaandelijks literair tijdschrift, vol. 10: 3 |
|
1983 | Over de troost van het pessimisme (essays)
Omslagontwerp: Rikkes Voss |
Antwerpen: Uitgeverij Manteau. -256p. Afmetingen: 20 x 12 (garenloos gebrocheerd – zachte kaft) Druk: Smits Wommelgem-Antwerpen. | |
1984 | ‘Koud als een bosbes’. (verhaal) Eerder gepubliceerd in: Revolver, jrg. 10/3, 1981. | Uit de bundel: Vlaamse verhalen na 1965. pp. 109-121. Samengesteld door Paul de Wispelaere. Manteau, Antwerpen. -480p. Omslagontwerp en typografie: Rikkes Voss Afmetingen: 21.50 x 13.50 (garenloos gebrocheerd – zachte kaft met flappen) | |
1984 | Onbegonnen werk: gedichten 1964-1982. (poëzie – verzamelbundel)
Bevat de bundels: De lenige liefde; Zolang er sneeuw ligt; Ter ere van de goedertieren maan; Met een klank van hobo. 1986: 2de druk bij Manteau te Antwerpen (2.013 ex) 1988: 3de druk bij Manteau te Antwerpen (2.017 ex) 1992: 4de druk bij Manteau te Antwerpen (1.532 ex) 1996: 5de druk bij Manteau te Antwerpen en Meulenhoff te Amsterdam (533 ex) 1997: 6de druk bij Manteau te Antwerpen (1000 ex) |
Antwerpen: A. Manteau. -212p. Druk: Smits Wommelgem-Antwerpen | |
1985 | De hectaren van het geheugen. (gedichtenbundel)
Bevat de cycli: Proloog; Bergen van onverschilligheid; Ik zie wat ik heb, ik heb dat ik zie; Glasscherven in de zon; Te voet over de Lethe. ca 1985: ‘De hectaren van het geheugen’. (programmabrochure) Een bloemlezing uit de poëzie van Herman De Coninck, gebracht door Chris Lomme, op piano begeleid door Pien van Gool. Bevat diverse gedichten, interview met H De Coninck, korte bio-bibliografie van H. De Coninck enz. -36p. 20.50 x 11 geniet – zachte kaft. Geïllustreerd met portrettekeningen. |
Antwerpen: A. Manteau. -59p.
Afmetingen:21.50 x 12.80 (gelijmd) Oplage: 2.568 ex. Colofon: ‘De hectaren van het geheugen’ van Herman De Coninck, werd in opdracht van Uitgeverij A. Manteau NV te Antwerpen gezet in de Trump Mediaeval 10/12 en gedrukt bij Smits te Wommelgem, boekbinderij De Bruyn & Gouffeau te Schoten zorgde voor de afwerking. Herdrukken 1985: 2de druk bij Manteau te Antwerpen (2.013 ex) 1986: 3de druk: bij Manteau te Antwerpen (2.034 ex) 1988: 4de druk bij HouteKiet te Antwerpen |
|
1985 | Te voet over de Lethe. (poëzie – bibliofiele uitgave)
Cyclus van zes sonnetten en een envoi. |
Amstelveen: Uitgeverij AMO. -20p.
Ingenaaid met omslag. |
|
1987 | Over Marieken van de bakker. (opstellen) Omslagillustratie: Jan Vanriet Omslagtypografie: Herbert Binneweg. Nota: Het essay ‘Een uroloog die niet kan pissen’(over de essaybundel ‘Met verpauperde pen’ van Hedwig Speliers) verscheen in hetzelfde jaar ook in BOKelf (pp 39-49) uitgave van Uitgeverij Hadewijch te Schoten | Schoten: Uitgeverij (h) Hadewijch nv. -213p. Afmetingen: 21 x 13 (garenloos gebrocheerd – zachte kaft) Colofon: ‘Over Marieken van de bakker’ opstellen van Herman de Coninck, werd met imprint h, in opdracht van uitgeverij Hadewijch nv, Schoten, gezet in Bembo romein met omslagillustratie van Jan Vanriet, omslagtypografie van Herbert Binneweg, gedrukt op 90 grams romandruk door Bosch en Keuning, Baarn. | |
1988 | 44. (poëzie – bibliofiele uitgave)
Oplage: 21 februari 1988, 70 ex. |
Den Haag: Mikado Pers. -4p.
Losbladig |
|
1988 | Malcolm Lowry. ‘Er wordt wat afgelachen in de hel’. (imaginair interview) | In: Onmogelijke interviews (pp 31-37) uitgegeven door Kritak te Leuven.
Afmetingen: 21 x 13.50 (garenloos gebrocheerd – zachte kaft) |
|
1988 | Ter ere van de goedertieren maan (poëzie – vertaling uit het Engels)
Oorspronkelijke auteur: Edna St. Vincent Millay. Oorspronkelijke titels: Selectie door H. De Coninck. Ingeleid en vertaald door Herman de Coninck. = 4de gewijzigde druk maar eerste afzonderlijke publicatie van de in het Nederlands vertaalde bundel uit 1978 mét de toegevoegde sonnetten én ook met de inleiding uit de 1ste tot en met de 3de druk (niet opgenomen in Onbegonnen werk, 1984). Omslagfoto: Edna St. Vincent Millay (foto Arnold Genthe, collectie The Museum of Modern Art, New York Omslagtypografie: Rikkes Voss.
|
Antwerpen/Amsterdam: Uitgeverij A. Manteau n.v. –[45]p.
Afmetingen: 21.50 x 13 (garenloos gebrocheerd – zachte kaft) Colofon: ‘Ter ere van de goedertieren maan’, is een selectie uit het werk van de Amerikaanse dichteres Edna St. Vincent Millay (1892-1950), samengesteld, vertaald en ingeleid door Herman de Coninck, voor het eerst verschenen in 1978 bij uitgeverij Orion-Colibrant, Beveren, waar het tot driemaal toe werd herdrukt. Uitgeverij Manteau heeft de bundel in 1984 opgenomen in Onbegonnen werk/gedichten 1964-1982 van Herman de Coninck, die er toen zes sonnetten heeft aan toegevoegd. Ter ere van de goedertieren maan van Edna St. Vincent Millay werd in opdracht van uitgeverij Manteau nv te Antwerpen gezet in Garamond 11 door AMB te Kapellen en gedrukt bij Erasmus te Wetteren, boekbinderij De Bruyn & Gouffeau te Schoten zorgde voor de afwerking. |
|
1988 | De tweede vrouw van Dik Trom. (essay)
Soort feestbundel waarin de vier redactieleden van het NWT – Herman de Coninck, Benno Barnard – Piet Pyrijns en Paul De Wispelaere – elk een stukje proza aanleveren. Naast de gewone oplage werden 20 exemplaren gebonden door handboekbinderij De Pers te Antwerpen en door de auteurs genummerd en gesigneerd. |
In: De tweede vrouw van Dik Trom pp 7-25
Uitgeverij Dedalus, Antwerpen / Van Ditmar, Amsterdam. -78p. |
|
1990 | Het tasten van wind. (poëzie – bibliofiele uitgave)
Gedichten die hij geschreven heeft over zijn afscheid van zijn tweede vrouw Lieve Coppens. |
Amstelveen: Uitgeverij AMO. -16p. Oplage van 35 exemplaren, in zwartolijfgroen papieren omslag | |
1990 | Het meervoud van geluk. (poëzie – bibliofiele uitgave) | Amstelveen: AMO. -15p. | |
1990 | Teruggevonden gedicht. (poëzie – bibliofiele uitgave)
Teruggevonden gedicht werd met de hand gezet & gedrukt (bij Hein Elferink) op slechts 12, door de Coninck gesigneerde exemplaren. |
Amstelveen: Uitgeverij AMO. -5p. Oplage van 12 exemplaren, in donkeroranjerode papieren omslag | |
1991 | Enkelvoud: gedichten. (gedichtenbundel)
Omslag: Marjo Starink
Bevat de cycli: Het meervoud van geluk; Zonder; Onderweg. 19 september 1991, 3.076 ex 1992: 2de druk bij De Arbeiderspers te Amsterdam (1.596 ex) 1994: 3de druk De Arbeiderspers te Amsterdam (720 ex) 1997: 4de druk De Arbeiderspers te Amsterdam (696 ex) |
Amsterdam/Antwerpen: De Arbeiderspers. -51p. Afmetingen:21 x 13 (ingenaaid) Colofon: ‘Enkelvoud’ van Herman De Coninck, werd in opdracht van Uitgeverij De Arbeiderspers, volgens ontwerp van Marjo Starink door Cédilles te Amsterdam gezet uit de Bembo en gedrukt door Geuze & Co’s drukkerij BV te Dordrecht op 100 grs houtvrij getint gevergeerd romandruk in een oplage van 3000 exemplaren. | |
1991 | De flaptekstlezer (gebundelde columns) Omslagontwerp: Alje Olthof Omslagillustratie: Poster van Amram Pratt voor de tentoonstelling “from line tot line. Graphic design in Israel” 21-12-69 – 18-2-1970, Staatliche Museen Preussischer Kulturbesitz Kunstbibliothek Berlin. | Amsterdam: De Arbeiderspers. -242p. Afmetingen: 20 x 12.50 (garenloos gebrocheerd – zachte kaft) Druk: Noord Nederlandse Drukkerij, Meppel. | |
1993 | Pastorale. (poëzie – bibliofiele uitgave) Cyclus opgedragen aan Kristien Hemmerechts, t.g.v. haar 38ste verjaardag. Gedrukt door Rob Cox. Het frontispice is een portret van Kristien Hemmerechts, echtgenote van De Coninck, door Hugo Claus. | Amstelveen: Uitgeverij AMO. -11p.
Leporello in grijs linnen opbergdoos van Binderij Phoenix, Verschenen in een oplage van 38 genummerde en gesigneerde exemplaren. 28 gebrocheerde en arabisch genummerde exemplaren verschenen gebrocheerd, 8 Romeins genummerde ex. kregen een originele gesigneerde ets als frontispice en werden door Binderij Phoenix ingebonden. (door Rob Cox gedrukt te Amsterdam) |
|
1994 | Schoolslag: gedichten. (gedichtenbundel)
Omslag: Marjo Starink
Bevat de cycli: De plek; Mechelen; Pastorale; Addenda. Verantwoording: “Driekwart van de cyclus ‘Pastorale’ is in een oplage van achtendertig exemplaren, ter gelegenheid van de achtendertigste verjaardag van mijn vrouw verschenen bij AMO, zomer 1993”. Ook het gedicht ‘Eromheen’ heeft daar onlangs duur papier onder zich gekregen, zomer 1994, samen met nog wat andere gedichten, en vooral samen met een zestal prachtige etsen van Reinhoud, in een mooi kistje van een boek. |
Amsterdam/Antwerpen: De Arbeiderspers. -61p. Afmetingen:21 x 13 (ingenaaid – zachte kaft met flappen) Colofon: ‘Schoolslag’ van Herman De Coninck, werd in opdracht van Uitgeverij De Arbeiderspers, volgens ontwerp van Steven van der Gaauw door Zetcentrale Meppel BV gezet uit de Janson en gedrukt door Geuze & Co’s drukkerij BV te Dordrecht op 100 grams houtvrij getint gevergeerd romandruk in een oplage van 3750 exemplaren. | |
1994 | Meisjes. (gedichten op etsen van Reinhoud – bibliofiele uitgave) De cyclus van vijf gedichten werd verlucht met zes etsen van REINHOUD. Elke ets werd gesigneerd. Gedrukt door Rob Cox te Amsterdam. | Amstelveen: Uitgeverij AMO. – [8] dubbelbladen : ill. ; 40 cm
Folio. Leporello in grijs linnen opbergdoos van Binderij Phoenix, |
|
1994 | Intimiteit onder de melkweg. Over poëzie. (essays – verzamelbundel) Omslagontwerp: Alje Olthof Omslagillustratie: David Seymour, Italië, uit: The Family of Man, een uitgave van The Museum of Modern Art, New York © 1955, 1983 | Amsterdam/Antwerpen: De Arbeiderspers. -223p.
Afmetingen: 20 x 12.50 (garenloos gebrocheerd – zachte kaft) Nota: De meeste van deze essys zijn verschenen in het Nieuw Wereldtijdschrift of in Ons Erfdeel of in afleveringen in de onvolprezen kunstkatern van de krant De Morgen (Café des Arts). De meeste stukken zijn herwerkt. |
|
1994 | Pastorale VII (briefverhaal in de vorm van een gedicht) Cahiers d’Amour verscheen ter gelegenheid van het 10-jarig bestaan van de v.z.w. Behoud de Begeerte en in de marge van de 5de editie van Saint-Amour, een literair programma rond liefde en begeerte. Boekverzorging: Zeno Amsterdam Omslagtekening: Jan Bosschaert. | Uit de bundel: Cahier d’Amour. Liefdesbrieven. pp.65. Uitgever: Nijgh & Van Ditmar, Amsterdam, / Dedalus, Antwerpen. 1994. -144p. (Afmetingen: 20 x 12.50, paperback) Samenstelling: Luc Coorevits | |
1995 | Nu dus. (poëzie – bibliofiele uitgave)
Eerste en enige uitgave verschenen in een oplage van 25 genummerde en gesigneerde exemplaren, waarvan 18 gebrocheerd en arabisch genummerd op Zerkall. Gedrukt door Hans van Eijck. |
Amstelveen: Uitgeverij AMO. -11p. Colofon: Nu Dus werd in de koude decembermaand van 1995 voor de Uitgeverij AMO gezet uit de letters Bembo en Diotima en gedrukt door Hans van Eijk te Banholt. De oplage van 25 exemplaren is als volgt verdeeld: de nummer I tot VII op Arches, gebonden door Binderij Phoenix te Middelburg; de nummers 1 tot 18 op Zerkall, gebrocheerd. Alle exemplaren zijn op de pers genummerd en door de auteur in het colofon gesigneerd. | |
1995 | De vliegende keeper. Essays over poëzie. (essays) Omslagontwerp: A. Wartho, “The height of Ambition” uit The Photographic Yearbook (1984) een uitgave van Arco Publishers. Foto: Klaas Koppe | Amsterdam: De Arbeiderspers. -251p.
Afmetingen: 20 x 12.50 (garenloos gebrocheerd – zachte kaft Nota: Deze bundel verzamelt een veertigtal columns die eerder verschenen in de cultuurbijlage van De Morgen. Bestaat eigenlijk uit 3 delen: dagboekachtige notitie s(noem het impressionistische schetsen), dan de eigenlijke essays en tenslotte een aantal heterogene stukken die eigenlijk weinig met poëzie te maken hebben. |
|
1996 | De cowboybroek van Maria Magdalena (en andere reisverhalen). Omslagontwerp: Steven van der Gauw Omslagillustratie: Jack Dowd Foto auteur op de achterzijde: Herman Selleslags. | Amsterdam/Antwerpen: De Arbeiderspers. -134p.
Afmetingen: 20 x 12.50 (garenloos gebrocheerd – zachte kaft) |
|
1997 | Onze slaapkamergordijnen. | Apeldoorn: Stichting De Witte Mier. -1p. | |
1997 | Slaapliedje voor Laura. (poëzie – bibliofiele uitgave)
Slaapliedje voor Laura werd in februari 1997 door AMO uitgegeven “in een oplage van vijftig ongenummerde, gesigneerde exemplaren” |
Amstelveen: Uitgeverij AMO. -[2]p.
Werd op verzoek van uitgeverij AMO door Rob Cox (De Veerpers) met de hand gezet en gedrukt in blauw en zwart, in een oplage van 50 gesigneerde exemplaren. |
|
1997 | Vingerafdrukken: gedichten. (gedichtenbundel)
Omslagontwerp: Steven van de Gaauw
Foto omslag: Jaco Klamer
Bevat de cycli: De vier seizoenen; Ein einfacher Mensch; Ginder; O, de o!; Nu, dus Oplage: 4 september 1997, 3.811 ex. Herdrukken 1997: 2de druk bij De Arbeiderspers te Amsterdam / Antwerpen (1.515 ex) 1997: 3de druk bij De Arbeiderspers te Amsterdam / Antwerpen (1.662 ex) 1997: 4de druk bij De Arbeiderspers te Amsterdam / Antwerpen (1.534 ex) 1998: 5de druk bij De Arbeiderspers te Amsterdam / Antwerpen (1.560 ex) |
Amsterdam/Antwerpen: De Arbeiderspers. -66p. Afmetingen:20.80 x 12.90 (ingenaaid – zachte kaft) Colofon: ‘Vingerafdrukken’ van Herman De Coninck, werd in 1997 in opdracht van Uitgeverij De Arbeiderspers, volgens ontwerp van Steven van de Gaauw gezet uit de Trinité en gedrukt door Drukkerij Groenevelt BV te Landgraaf op 100 grams getint gevergeerd romandruk |
b. Essayistisch werk in tijdschriften (kleine selectie)
c. Uitgaven
Beknopt bibliografisch overzicht per genre alfabetisch per titel
POËZIE
De bundels
- De hectaren van het geheugen. 1985.
- De lenige liefde. 1969.
- De mooiste gedichten
- Enkelvoud: gedichten. 1991.
- Met een klank van hobo. 1980.
- Onbegonnen werk: gedichten 1964-1982. 1984.
- Schoolslag: gedichten. 1994.
- Ter ere van de goedertieren maan (poëzie vertaald uit het Engels). 1978.
- Vingerafdrukken: gedichten. 1997
- Zolang er sneeuw ligt. 1975.
Postuum gebundelde uitgaven
- De gedichten. (postume verzamelbundel in twee delen). 1998
- De mooiste gedichten van Herman de Coninck, 2006
- Geef me nu eindelijk wat ik altijd al had: de mooiste gedichten. 2009
Bibliofiele uitgaven
- 1988.
- Gedichtenkladden (2007)
- Het tasten van wind. 1988.
- Het meervoud van geluk. 1990.
- Herman de Coninck & Reinhoud, Meisjes. AMO, Amstelveen. 1994
- Nu dus. 1995.
- Onze slaapkamergordijnen. 1997.
- 1993.
- Puur natuur. 1974.
- Slaapliedje voor Laura. 1997.
- Teruggevonden gedicht. 1990.
- Te voet over de Lethe. 1985.
PROZA
Gebundeld
- Het proza. Deel 1 en 2, De Arbeiderspers, Amsterdam/Antwerpen, 1994
Verhalen
- De cowboybroek van Maria Magdalena (en andere reisverhalen). 1996.
- Koud als een bosbes.(verhaal) 1981.
- Lachen tot je zwart ziet. (cursiefjes)
Essayistisch werk
- De flaptekstlezer. 1992.
- De poëziekritiek van Simon Vestdijk. Proefschrift aangeboden tot het behalen van de graad van licentiaat in de germaanse filologie, Katholieke Universiteit Leuven. 1966
- De vliegende keeper: essays over poëzie. 1995.
- Hans Vlek: poëzie in hemdsmouwen. In: De maand, jg. 11, nr 9-10, november-december 1968.
- Intimiteit onder de melkweg: over poëzie. 1994.
- Over de troost van pessimisme: essays. 1983.
- Over Marieke van de bakker. 1987.
- Woe is woe in de Nedderlends ? (met Piet Piryns) 1972
Brieven
- Een aangename postumiteit. Brieven 1965-1997. 2004
BLOEMLEZINGEN
- Jonckheere, Karel, Niemand moet me helpen sterven. Karel Jonckheere gebloemleesd door Herman de Coninck, Antwerpen/Baarn, 1992.
- Hugo Brems en Herman de Coninck, De 100 beste gedichten van deze eeuw: Vlaanderen. Een soevereine bloemlezing samengesteld door Hugo Brems en Herman de Coninck. De Arbeiderspers, Amsterdam/Antwerpen, 1994
VERTALINGEN VAN HET WERK VAN HERMAN DE CONINCK
AFRIKAANS
- 1996: Liefde, miskien, een selectie uit de Conincks vroegere gedichten vertaald in het Afrikaans door Daniel Hugo (Uitgeverij Queillerie, Kaapstad). Vert. van een keuze uit: Onbegonnen werk: gedichten 1964-1982 (1984).
- 2009: Die lenige liefde Afrikaans / vert. uit het Nederlands door Daniel Hugo. Pretoria: Protea Boekhuis. Bevat gedichten uit: De lenige liefde (1969); Zolang er sneeuw ligt (1975); Met een klank van hobo (1980); De hectaren van het geheugen (1985); Enkelvoud (1991); Schoolslag (1994); Vingerafdrukken (1997); Nagelaten gedichten.
BULGAARS
- 1987: [Esen; Spis”k na zelanijama] Bulgaars / vert. uit het Nederlands door Emilia Budinova, Parus Parusev. Sofia Narodna Kultura. In: Plamak, nr.6 (1987), p.203-205.(Keuze uit: Onbegonnen werk)
- 2015: [Ploštcme na pažemma] Bulgaars / vert. uit het Nederlands door Boriana Katzarska. Sofia: DA Poetry, 2015. Poëzie, paperback. Oorspronkelijke titel: De gedichten. Amsterdam: De Bezige Bij, 2014.
DUITS
- 1991: Die Mehrzahl von Glück. Gedichte niederländisch und deutsch Duits / vert. uit het Nederlands door Heinrich G.F. Schneeweiß. Eisingen: Heiderhoff (Lyrikreihe das Neueste Gedicht; 32). Poëzie, gebonden. Een keuze uit de bundels: De lenige liefde (1969), Zo lang er sneeuw ligt (1975), Met een klank van hobo (1980), De hectaren van het geheugen (1985), Enkelvoud (1991). Nederlandse en Duitse tekst. Vertalersnaam in boek: Heinz Schneeweiß.
ENGELS
- 2006: The plural of Happiness: selected poems of Herman de Coninck (Engels: vertaling door Kurt Brown en Laure-Anne Bosselaar), Oberlin College Press, Oberlin, Ohio. (Field Translation Series; 28). Paperback. Bevat gedichten uit: De lenige liefde (1969); Zolang er sneeuw ligt (1975); Met een klank van hobo (1980); De hectaren van het geheugen (1985); Enkelvoud (1991); Schoolslag (1994); Vingerafdrukken (1997).
ESPERANTO
- 2007: La supla amo.(Esperanto) V uit het Nederlands door Lode Van de Velde. Antwerpen Vlaamse Esperantobond. Poëzie, paperback. Oorspronkelijke titel: De lenige liefde. Brugge; Utrecht Orion / Desclée De Brouwer, 1969. Tekst in het Nederlands en het Esperanto.
HONGAARS
- 1996: Az emlékezet hektárai Hongaars / vert. uit het Nederlands door János Lackfi.. In: Magyar napló, jrg.8 (1996) nr.5-6, p.20. Een keuze van gedichten uit: De hectaren van het geheugen (1985).
ITALIAANS
- 1995: Ho soltanto due generi di foto dove ridi; Poesia per un compleanno; “Dormi pure” Italiaans / vert. uit het Nederlands door Milo de Angelis. In Tratti, jrg.11 (1995) nr.39, p.41-47. Poëzie. Bevat: Ik heb maar twee soorten foto’s waarop je lacht; Verjaardagvers; Slaap maar. Nederlandse en Italiaanse tekst.
POOLS
- 1989: Hotel Eden (Pools: vertaling door Jerzy Koch, Klodzko: Witryn Artystów, 1989. Poëzie, paperback. Bloemlezing uit het werk.
PORTUGEES
- 1996: Os hectares da memória Portugees / vert. uit het Nederlands door Nuno Júdice. Lisboa Quetzal, 1996 (Poetas em Mateus). Poëzie, paperback. Een keuze van gedichten uit: De hectaren van het geheugen (1985). Naar een collectieve vert.; Eerder uitg. door het tijdschrift ‘Mateus’, oktober 1994.
RUSSISCH
- 2000: [S oknami v oskol-] Russisch / vert. uit het Nederlands door Dimitri Silvestrov. Moskva: Paritet Graph. Inleiding: D. Silvestrov. Poëzie, paperback. Vert. van gedichten uit: De lenige liefde (1969), Zolang er sneeuw ligt (1975), Met een klank van hobo (1980), Hectaren van het geheugen (1985), Bergen van onverschilligheid (), Ik zie dat ik heb, ik heb dat ik zie (), Glasscherven in de zon (), Te voet over de Lethe (1985), Enkelvoud (1991) en Vingerafdrukken (1997).
SERVISCH
- 1972: Prepoznajem te Servisch / vert. uit het Nederlands door n.n. In: Sintez, nr.6, Poëzie, Vert. van Een keuze uit het werk.
- 1995: Kritika Servisch / vert. uit het Nederlands door Ivana Šćepanović. In: Knjizevne novine, jrg.46, nr.904, 8. Vert. van Een keuze uit het werk.
SERVO-KROATISCH
- 1996: Dan kao nijedan drugi: pesme (Servo-kroatisch; Vertaling door Ivana Epanović,), Prometej Novi Sad. (Biblioteka Holandsko-flamanska knjizevnost) Poëzie, paperback. Vertaling van een keuze uit: Gedichten 1964-1982 (1984).
INTERVIEWS
- Bonte, Raf, Artistieke kroeg. Reactie tegen officiële kunst. In: Het Laatste Nieuws, 9.10.1968.
- Elzen, Sus van, Hoe sterk is de eenzame dichter ?, In: Knack, 19.12.1973
- Segers, Gerd & Vanriet, Jan, Het vorstelijke Herman de Coninck interview, In: Revolver, jg. 7 afl. 2, februari 1976
- Wenseleers, Luk, Herman de Coninck: ‘Geef politiek meer verbeelding en literatuur meer werkelijkheidszin’, In: Knack, 2.2.1977
- Roggeman, Willem M, Herman de Coninck, In: De Vlaamse Gids, jg. 61, nr. 3, mei-juni 1977.
- Huys, Jacky, Kinderangsten. Bang voor de dood, maar meer nog voor het leven, In: Humo, 29.4.1982.
- Leus, Herwig, Herman de Coninck, In:Humo, 1983
- Broeck, Walter Van den, Uren van bewondering. Humo nam afscheid van Herman de Coninck, In: Humo, 1983.
- Wenseleers, Luk, Elk gedicht kan je laatste zijn, In: Knack, 20.6.1984
- Leus, Herwig, De hectaren van het geheugen. In: Humo, 3.10.1985.
- T’Sas, René, Herman de Coninck en zijn Nieuw Wereldtijdschrift, In: De Groene Amsterdammer, 29 mei 1985, p.7-8.
- Schepper Ronny De, De Rode Vaan sprak met…Luk? Romain? Albert? Boudewijn? Nee, HERMAN de Coninck, In: De Rode Vaan, nr. 52, 1986.
- Bonte, Eddy, Het woord is beeld geworden, In: Intermediair, 22.5.1985
- Abeele, Diederik Van den, De wonderjaren van Herman de Coninck, In: Humo, 5.8.1993.
- Wijnants, Marleen, Duo, In: WeekendKnack, 9.2.1994.
- Block, Lut De, Brevet Schoolslag voor Herman de Coninck. Nadenken over de tweede half, In: De Standaard, 29-30.10.1994
- Hendrickx, Wilfried, De 7 hoofdzonden volgens Herman de Coninck, In: Humo, 10.11.1996.
- Hendrickx, Wilfried, Het ontroerparcours van Herman de Coninck, In: Humo, 12.3.1996
- Coninck, Herman de, Auteurs vertellen over hun druggebruik. De roes. Herman de Coninck, In: Humo, 1997.