home | Inloggen
Aantal schrijvers: 594 | Aantal boeken:

19.538

 

 

NIEUWE DICHTBUNDEL VAN GUY VAN HOOF ‘HET LICHT ACHTER DE DEUR’

Het is weeral een tijd geleden dat we nog een volledige dichtbundel van deze dichter, essayist mochten lezen. Hier is ie dan.

Een bundel vol verrassingen, vol kleur en leven. Geen hoogdravendheden. Alles klinkt.

Van Hoof schildert in woorden, soepel en trefzeker en het zijn gewone dingen waar hij het over heeft. Wat weemoedig soms, zoekend naar de kern van wat herkenbaar is, een gebaar, een herinnering, een gedachte, een observatie. Het is een van levende woorden doordesemde bundel geworden.

Het meest getroffen was ik door de 3de cyclus ‘De dagen van het jaar’ maar ik ben geen criticus / recensent, alleen maar een lezer. Ik voel en proef.

LORCA

Lezend in Lorca”s Impressies van Spanje
draaien beelden achter en tussen zijn worden
als houtkrullen, vallende bladeren.
Zacht trillende wolken of zuilen van licht
op het scherm van mijn ogen.
Hij begeleidt me door Granada terwijl ik
ver van burleske kathedralen, kloostergangen
en inquisitie het groen drink van vlakke zeeën gras
rond een vijver die naar de verte toe
tot kleine schommelende schelpjes wordt losgewaaid
en bomen die dicht op elkaar
donker in hun dromen verdwijnen, alles klinkt –
zo schrijft de dichter van zigeunerliedjes
en hij laat het licht, de kleur en de vormen in mijn boek
tot leven komen, het blauw van de lucht staat nerveus
gespannen en de tijd daagt het geheugen uit,
maar ik laat me niet meer vangen
door de stilte die de avond voorbereid
.

Jos Daelman formuleert het zo – hij kan het zoveel beter dan ik:

De poëzie van Guy van Hoof zit vol klank, ritme, licht en kleur. Hij wordt beschouwd als een observator, iemand die als een fotograaf indrukken op zich laat inwerken. Gedichten groeien van binnenin naar buiten of omgekeerd, maar altijd is er de spanning van het woord. Prozaïsch, dat wel, maar met net dat mysterie waar de lezer zijn keuze kan mee doen. Realiteit vermengt met verbeelding, het zintuigelijke met het poëtische van de droom, het verlangen naar een zeer aards paradijs. Niet zonder weemoed dus, met daarnaast de levensdrang, die de dynamiek van het leven is, en de lichamelijkheid als teder wapen. Een dichter in de hoogtij van zijn kunnen … Wat een kracht, wat een pracht.”

Ik kan dit ten volle beamen.

Guy van Hoof, Het licht achter de deur, Uitgeverij C. de Vries-Brouwers. 93p. 2019