Maakt deel uit van:vrouwelijke auteurs
Loekie Zvonik
Gent, 17 januari 1935 – Hasselt, 10 augustus 2000
Eig. Hermine Louise Marie Zvonicek
Prozaschrijfster
Bekend werd ze met “Hoe heette de Hoedenmaker?” (1975), een grotendeels autobiografische en filosofische roman over de zin van leven, liefde en dood .
Met dank aan Wout Vlaeminck.
BIOGRAFIE
17 januari 1935: Geboren als Hermine Louise Marie Zvonicek in de Gentse bijloke. Dochter van Bohuslav Zvonicek en Louise Buche een Limburgse van Vlaams-Waalse afkomst.
1935-1945: Woont in Eeklo en volgt onderwijs aan de Stedelijke school aldaar. Verhuist naar het Waasland. Volgt middelbaar onderwijs aan de Onze-Lieve-Vrouwe-Presentatie in Sint Niklaas.
1953-1957: Studeert Germaanse Filologie aan de Rijksuniversiteit te Gent o.m. bij de Rilke en Kafka-kenner Prof. Herman Uyttersprot.
Huwelijk met Rudolf Strybol, doctor in de filosofie.
Het paar verhuist naar Hasselt.
1960-1994: Lerares Nederlands en Duits aan het R.I.T.O. te Hasselt.
1964: Debuut in het Nieuw Vlaams Tijdschrift nr 2 met het verhaal `Maar in plaats van de koekoek’.
Geboorte van een zoon Joris (Jirko).
1971-1972: Verblijf van 10 maanden in de Kaapprovincie van Zuid-Afrika.
1972: Publicatie [als Loekie Zvonicek] van : Kinderen krijgen’ in: Nieuw Vlaams Tijdschrift, 25 (1972) 5, mei/juni, 481-493.
- Ook in Paul De Wispelaere, “Vlaamse verhalen na 1965” Manteau 1984. -480p.
- Ook in de bloemlezing Voor kinderen voelen. Verhalen rondom de kinderwens. red. Martien Kappers, De Arbeiderspers 1994
1975: Debuut als romanschrijfster met Hoe heette de Hoedenmaker?
- Schrijfster stelt de vraag naar de zin van liefde en dood, een thematiek die ze in haar tweede roman in een bredere context nader uitwerkte. In beide romans komen de personages op een reis tot een dieper contact waardoor de gestelde vragen zich intens aan hen opdringen. Een tweede thema is het verzet tegen de moderne massamaatschappij die de individuele ontwikkeling in de weg staat. Reizen vormt daarbij het symbool voor het leven zelf: de mens onderweg naar de dood.
- In zijn referaat “ Grenzen verleggen de Vlaamse prozaliteratuur 1970-1985” stelt H. Bousset onomwonden : Het beste boek van Loekie Zvonik (Hermine Zvonicek, 1935) blijft wellicht haar ontroerende debuutroman Hoe heette de hoedenmaker? (1975), waarin ze haar relatie met de Vlaamse auteur Dirk de Witte beschrijft tot aan diens zelfmoord. Door aan te tonen hoe Didier, alias De Witte, een naar-de-dood-gedrevene is, schrijft ze zelfverwijt en allicht ook wroeging van zich af om een nieuw leven te beginnen
- Bekroond met de prijs van het beste literaire debuut.
1977: Publicatie van ‘De witte dame’ . (in: “Vrouwen in Vlaanderen schrijven nu : nieuwe verhalen van 22 romancières. “; Zele : Reinaert Uitgave 1977. -433p.)
Publicatie van “Net iets voor Emma” in Averbodes jaarboek.
1979: Publicatie van haar tweede roman “Duizend jaar Thomas” – bekroond met de Yang prijs.
1980: Mathias Kempprijs (5-jaarlijkse romanprijs van de twee Limburgse provincies) voor “Duizend jaar Thomas”.
Publikatie van “Brief” in het speciaal nummer van het tijdschrift Kreatief jg. 14, nr 2-3, p. 134-138 over ‘Het jongste Vlaamse proza: een stille generatie ?’
1983: Publicatie van haar derde en laatste roman “De eerbied en de angst van Uri en Ima Bosch”
9 maart 1983: In het toenmalige literaire BRT programma ‘Wie schrijft die blijft’ wordt een interview uitgezonden met Zvonik dat een vijftiental minuten duurt. Het interview vindt plaats in de schrijfkamer van Zvonik in haar huis in Zolder. Ze vertelt er over haar roman ‘De eerbied en de angst van Uri en Ima Bosch’ en legt uit waarom het thema oorlog zo’n grote rol speelt in haar tweede en derde roman.
- Het video-interview met Loekie Zvonik is niet gratis online te bekijken, maar bevindt zich in het beeldarchief van de VRT. De video is via hen ook te verkrijgen (zij branden de video op dvd). Wie interesse heeft voor Zvonik kan deze dvd bekomen tegen de prijs van 25 euro, Hij is van erg goede kwaliteit.
10 augustus 2000: Overlijden van de schrijfster te Hasselt.
BEKRONINGEN
- 1976: Debuutprijs 1976 van de Vereniging ter bevordering van het Vlaamse Boekwezen voor Hoe heette de Hoedenmaker?
- 1980: Mathias Kempprijs (5-jaarlijkse romanprijs van de twee Limburgse provincies) voor “Duizend jaar Thomas”.
- 1982: De Yangprijs en de Matthiasz Kempprijs voor Duizend jaar Thomas (1979)
SMAAKMAKER
Ik zou bij groottante Louise wonen. Dat was al sinds jaren zo afgesproken. Ze gaf me de logeerkamer op de zolderverdieping. Het bed lag vol geborduurde kussens en ervoor stonden een ronde tafel en een rieten stoel op een gebreid tapijt.Je werktafel, zei ze. In het midden ervan had zij boeken gelegd, Lamartine en Stendhal, als het mooiste wat zij ooit had leren kennen.Toen bracht ze me naar de muur tegenover het venster. In zilveren lijstjes hingen er de foto’s van haar leven. Louise onder hoeden van tule, kant en vogeltjes, zittend op terrasjes in Spa, wandelend door de dreven van Kurorte in Bohemen, bebloemde theekopjes hanterend in Salzburg, door een verrekijker turend in Wenen.Ik heb je zoveel te vertellen, zei ze, ik heb nog in de negentiende eeuw geleefd, ik heb mensen gezien van wie jij de namen zal leren. Maar laat ik je eerst helpen met uitpakken, er ligt lavendel in de kleerkast.Openingsparagraaf uit Hoe heette de hoedenmaker ?
HET BEGIN Ze komen, riep mijn vader, nu is het ook al oorlog bij ons. We liepen weg uit Eeklo. Moeder stootte voortdurend tegen andere mensen aan omdat ze niet keek waar ze haar voeten zette, ze zat met haar gedachten in de wolken, in het ijle uitspansel, alsof het vliegtuig dat pirouettes maakte boven de boomkruinen ieder ogenblik naar beneden kon storten.
Openingsparagraaf uit Duizend jaar Thomas.
29 juni Om vijf uur ’s morgens stonden de rijkswachters voor de deur. Wij moeten helaas, zeiden ze en sloegen de ogen neer. U bent toch Mevrouw Bosch ? en dit is toch je adres ? de heer Uria Bosch is toch uw echtgenoot ? ze staat het er, Uria Bosch. Ze wou het uitstellen. Ze wou tijd winnen, in de overtuiging dat er tijd te winnen viel. Nachtmerries eindifen niet op deze manier. Bange nachten eindigen in opluchting, in dankbaarheid, omdat het leven beter en dwingender werd na elke doorstane angst. Een ongeval, zeiden ze, op weg naar Diest.
Openingsparagraaf uit De eerbied en de angst van Uri en Ima Bosch.
GERAADPLEEGDE BRONNEN
Websites
- DBNL auteur – Loekie Zvonik
- G.J. van Bork en P.J. Verkruijsse, De Nederlandse en Vlaamse auteurs (1985)
- Veertig jaar geleden stapte Dirk De Witte uit het leven …
- Loekie Zvonik – Wikipedia
Referenties
- Hannemieke Stamperius. 1996. ‘Het spreken van de stilte. Loekie Zvonik, bekommerd om wat de mensen elkaar aandoen’. In: Keustermans, Lisette; Raskin, Brigitte (red.), Veel te veel geluk verwacht. Schrijfsters in Vlaanderen 1, Amsterdam: Meulenhoff p. 197-213.
- Mijn dank gaat ook uit naar Wout Vlaeminck, die een groot pleitbezorger is van het werk van Loekie Zvonik. Hij werkt momenteel aan een biografische studie van de schrijver Dirk de Witte (wat dus ook met Loekie te maken heeft), en aan een essay omtrent Loekie Zvonik zelf. Schrijversgewijs hoopt dat het werk van Loekie Zvonik aldus weer op de leestafel zal komen te liggen.
2018: Het verdient een speciale vermelding dat Zvonik’s eersteling Hoe heette de hoedenmaker? zal worden heruitgegeven worden door uitgeverij Cossee. Het voorwoord is van Jeroen Brouwers, het nawoord van Wout Vlaeminck.
- U kunt de tekst van Wout lezen via deze link: http://indrukmagazine.be/essay/vergeten-schrijver-loekie-zvonik
- Interview met Wout over de ‘herontdekking’ van Zvoniks werk: http://indrukmagazine.be/interview/herinneringen-zijn-de-enige-troost-in-het-heimwee-naar-elkaar
BIBLIOGRAFIE
Woordje vooraf
- De universiteitsbibliotheek te Leuven bezit meerdere scripties en studies over de boeken van Zvonik.
De bibliografische gegevens werden onder meer nagekeken bij
- Erfgoedbibliotheek Hendrik Conscience –Antwerpen.
- Koninklijke Bibliotheek van België – Brussel / Bibliothèque Royale de Belgique – Bruxelles
- Universiteitsbibliotheek – Katholieke Universiteit Leuven
- Universiteitsbibliotheek Gent
- Piet Devos: Van reuzen tot dwergen. Bibliografie – Vlaamse schrijvers in de 20ste eeuw – Eerste drukken. Kortrijk, eigen beheer 2007
Om de foto’s in de fotogalerij te vergroten klik op de foto
Chronologisch overzicht
Romans in boekvorm
Verhalen en één gedicht in tijdschriften en bloemlezingen
Naschrift
Loekie Zvonik was geen dichteres, maar heeft toch één gedicht geschreven dat gepubliceerd werd. We geven het hier weer omdat het een weerspiegeling is van de toenmalige tijdsgeest
Voor de miljoenen doodgefolterden Voor de miljoenen die nog leven *** HET ZOUT DER AARDE *** Als ons de vrijheid gegeven wordt zullen wij dansen en springen over de angst in het pijnhok berichten over de stank in de cellen vertellen onze verhakkelde handen verbergen met parelmoer onze bochel bekleden schoonrijden op onze kreupele voet. Als ons het leven gegeven wordt gaan wij Juana begraven haar armen van de schandpaal haken de regen op haar heupen drogen de vliegen oogsten uit haar ogen de mieren plukken uit haar lenden de machetes uit haar benen halen de coyotes scheuren uit haar buik. Als ons een later gegeven wordt gaan wij de spoorlozen zoeken blinden wat zalf op de steekwonden wrijven doven met gave gebaren verblijden stommen een kunsttong van ijzerhard smeden gekken bedaren en rietvlechten leren lammen met krukken en bezems verrukken zieken van zweten en braken genezen wezen van vaders en moeders voorzien. *** Als ooit de vrede geboren wordt gaan wij met eeuwen vertraging te eten geven wie van honger sterft te drinken schenken wie van dorst krepeert wat rijkdom delen met wie naakt vergaat wat troost verlenen aan wie beul moest zijn de doodseskaders bannen uit het land de wetten maken in de onschuldstaat de daden van rechtvaardigheid verbreiden zoals de zoon der mensen in het berglied zei.