Maakt deel uit van:de theaterwereldPost modernisme
PETER VERHELST
Brugge, 28 januari 1962
Peter Verhelst is dichter, romanschrijver, toneelauteur, theatermaker, performer, regisseur …
Vooral zijn later proza – Zwellend fruit (2000) en Memoires van een luipaard (2001) – wordt vanwege de zinnelijke, lichamelijke taal gerekend tot het ´esthetisch postmodernisme`.
BIOGRAFIE
28 januari 1962 : Geboren in Brugge.
- Raakte op jonge leeftijd sterk geïnteresseerd in boeken en las even vaak ‘onbegrijpelijke’ zaken als atlassen en encyclopedieën als gewone leesboeken.
- Later volgde hij de lerarenopleiding in de vakken Nederlands, Engels en geschiedenis aan het P.H.O. Heilig-Hartinstituut-Herverlee , waarna hij les gaf in algemene vakken aan het Instituut voor Voeding (de Brugse hotelschool Ter Groene Poorte) in Brugge.
Peter Verhelst begint zijn literaire loopbaan als dichter.
1980-1981: Laat een aantal gedichten in de ´100 dichters`-nummers van Yang verschijnen.
1986: Gaat op hetzelfde elan door met de publicatie van enkele gedichten in Dietsche Warande & Belfort.
1987: Debuut als dichter met de bundel ‘Obsidiaan’.
- Het werkje is gebaseerd op vier in de bundel afgedrukte schilderijen van Francis Bacon.
- Hij beschrijft een man en een vrouw die bij het vrijen steeds meer van elkaar vervreemden. Ze ondrgaan – net als obsidiaan – een stollingsproces. De bundel bevat alle elementen van Verhelsts latere obsessie voor verbeelding en vernietiging.
- Wordt bekroond met de Prijs voor Letterkunde van de provincie West-Vlaanderen en de Paul Snoekprijs.
1993: Debuut als romanschrijver met Vloeibaar harnas.
- De thematiek en het taalgebruik liggen in de lijn van zijn poëzie.
- Parallel met de roman laat Verhelst de fotoroman Salomé verschijnen – de foto’s zijn van fotograaf Patrick Spiegelaere – bedoeld als, “een visuele interpretatie van de roman Vloeibaar harnas.
1997: Zes poëziebundels later verklaart hij zich, in het tijdschrift De Revisor, als dichter dood.
- De reden daarvoor is dat hij met zijn laatste bundel, Verhemelte (1996), naar eigen zeggen de poëzie heeft vernietigd: “Ik merkte dat ik toch nog niet echt die bundel had gemaakt waarmee ik de poëzie kapot had gekregen. […] Dat deed ik door een zevende bundel te schrijven (Verhemelte). Nu kan ik nooit meer een bundel schrijven die verder gaat met de taal, waarin de poëzie zichzelf zo ontzettend ontkent. Die bundel was precies zoals ik heb gewild. Ik kan dan nog wel elk jaar een nieuwe gaan maken, maar dat heeft geen enkele zin. Elk concept is labiel en dient door mijzelf vernietigd te worden.” (in: Joosten 2003, 3).
1997: Debuteert in de theaterwereld.
- Bij het Kaaitheater Maria Salomé opgevoerd, genoemd naar de vrouwelijke matador die later een verklede man bleek te zijn, De regie was in handen van Jan Ritsema.
- In het stuk krijgt ze gezelschap van Prometheus, Icarus, Minotaurus en Ariadne. Samen bevinden ze zich in een labyrint en zijn ze de vertolkers van een labyrintische liefdesgeschiedenis, waarbij ze elkaar erg goed met woorden kunnen kwetsen.
- Ook hier weer de paradoxale combinatie van scheppen en vernietigen. In een haast letterlijke tastbaarheid van de taal worden de woorden van de acteurs haast letterlijk belichamen. Woord en vlees worden een, wat echter niet tot harmonie, maar tot destructie leidt: “Zo luidt de regieaanwijzing in Maria Salomé na een heftige woordenstrijd tussen Prometheus en Minotaurus: `twee schotwonden spatten open, een bij Prometheus/een bij Minotaurus`.
1999: Stapt uit het onderwijs en kiest voor een full-time schrijversloopbaan.
2000-2001: Vooral Verhelsts later proza – Zwellend fruit (2000) en Memoires van een luipaard (2001) – wordt vanwege de zinnelijke, lichamelijke taal gerekend tot het ´esthetisch postmodernisme`.
- Een mooi voorbeeld hiervan is de veelgeciteerde openingszin van Memoires van een luipaard: “Je buigt je voorover en je legt de vingertoppen op die woorden. Van links naar rechts. Traag blijf je die zin strelen tot de pels begint te knetteren.” (in: Joosten 2003, 3).
- Deze haast letterlijke tastbaarheid van de taal komt dan ook goed tot zijn recht in het theaterwerk van Verhelst, waar acteurs zijn woorden haast letterlijk belichamen.
2000: Verhelst werkt mee aan allerlei podiumvoorstellingen, waaronder heel wat multimediawerk.
- Histoire d’A (2000) is gebaseerd op L’histoire du soldat van Igor Stravinsky. De tekst roept de gruwelen op van een oorlog die lijkt te zijn geïnspireerd door de Balkanoorlog.
- Voor Coupe Royale (2000) –een spectaculaire, culinaire en theatrale voorstelling- schreef hij verhalen over macht en waanzin.
- S*CKMYP (2000) maakt gebruik van de dichtbundel Verhemelte.
- Voor Scratching the inner fields (2001) herwerkte hij teksten uit Zwellend fruit.
- In Icarus/Man-o-War ((2001) wordt multimedia als prothese aangewend.
- In Het sprookjesbordeel, een creatie op de grens van literatuur, theater en beeldende kunst, kunnen de toeschouwers in kleine groepjes de sprookjes (uit Mondschilderingen) beleven.
2003: Ondanks zijn dichterlijke doodverklaring in 1997 verschijnt van hem een nieuwe, erg lijvige gedichtenbundel, ‘Alaska’, waarin hij, volgens de criticus Jos Joosten, (alweer) de vernietiging poëtiseert.
2006: Als regisseur verbonden aan het theaterhuis NTGent.
2007: Te gast op het Festival d’Avignon met zijn « réécriture totale » van Richard III, in een regie van Ludovic Lagarde.
September 2009 – 2011: Stadsdichter van de stad Gent.
- In plaats van een stadsgedicht lanceert hij een project van dromen vangen. “Ik wil geen gedichten schrijven over Gent, maar ik wil wel literatuur maken van Gent. Kortom: vervang stadsdichter door dromenvanger” (De Morgen 08/01/2010).
- Alle Gentenaars worden uitgenodigd hun dromen in te sturen. Hieruit zou hij een dromenboek willen maken, “maar hoe het eindresultaat er precies zal uitzien, daar heb ik ook nog het raden naar” (Verhelst in de Morgen 08/01/2010).
Naast dit project houdt hij om de zoveel maand een Come to Daddy-voorleessessie. “Het idee is om het op een kleine intieme locatie met een kleine groep mensen over mijn schrijverschap te hebben. Waar ben ik mee bezig ? Hoe verloopt het schrijven? Ik lees ook een aantal teksten voor. Op die manier kun je mensen duidelijk maken dat schrijven een passie is en dat schrijvers geen zotten zijn die zich op zolderkamertjes aan de muze laven. Het toont dat de drempel naar de literatuur niet hoog hoeft te zijn.” (Verhelst in de Morgen 08/01/2010).
2015: Verhelst XL is een poging om theater te maken dat ‘stille omgevingen creëert’. Plekken waar nagedacht kan worden, gerouwd, genoten, traag kan worden gekeken. Plekken voor nieuwe rituelen. Auteur en regisseur Peter Verhelst en letterbeeldhouwster Maud Bekaert werkten voor Verhelst XL in het QNX-project (Brugge) samen met kunstenaars als Johan Tahon, Dirk Braeckman, Cristina Iglesias, Lili Dujourie en Helmut Stallaerts. Productie Kaaitheater te Brussel.
- In hetzelfde jaar verschijnen ook zeven teksten van zijn hand in ‘Lili Dujourie / FOLDS IN TIME – Plooien in de tijd – Plis du temps’. (tentoonstellingscatalogus bij het werk van Lili Dujourie), waarin hij zijn relatie tot het werk van de kunstenares poogt te definiëren. (Uitgave S.M.A.K. te Gent )
- De roman De kunst van het crashen komt uit, gebaseerd op een zelf beleefd trauma. Op 23 april 2013 rijdt Peter Verhelst op de E40. Bij Wetteren haalt hij een vrachtwagen in die een wiel verliest. Hij rijdt (120 km/u) over het wiel, de airbags springen open, de auto gaat drie keer over de kop en de wereld wordt wit. Tijdens het ongeval splitst de tijd zich op. Na het ongeval herinnert hij zich alles, op 3 seconden na.
2015: Een theaterstuk Absence
- Peter Verhelst (NTGent) en Eric Joris (CREW) creëerden een korte, beeldende (en auditieve) voorstelling van 65 minuten, zonder ‘verhaal’.
- De voorstelling vond zijn inspiratie in de tsunami van 2011 in Japan en gebruikt die tsunami als metafoor. Een metafoor voor een intense, stresserende gebeurtenis die een mens – elk mens – kan overkomen en met verstomming slaan. Vanuit dat trauma, vanuit die sprakeloosheid, vertrekt Absence.
2017: Met Koor, een keuze uit de poëzie (1987-2017) doet de dichter meer dan een stuk van zijn oeuvre bundelen. In de Poëziekrant ( jg 42, 2018, nr 1p.10) zegt Verhelst: “In een bundel is elk gedicht omgeven door andere gedichten. Het liefst componeer ik die losse teksten tot een geheel, alsof je een cirkel rond maakt” Dus paste hij gekozen gedichten aan, herschikte ze , schrapte en voegde toe.
2017: Vertaalde de bundel Koor naar het theaterpodium: Verhelst leest gedichten voor, vaak aangepast, vaak ook niet, samen met flarden uit de nieuwe roman waar hij aan werkt. De teksten worden omgeven door een soundscape van elektronische muziek van de hand van Pepijn Caudron en Tijs Bonner.(Kreng)
2019: De dichtbundel ZON geeft een nieuwe wending aan zijn omvangrijke oeuvre. Het is een broeierig geheel, waarin het politieke voor het eerst duidelijk verbonden wordt met het lyrische.
BEKRONINGEN
- 1984: De André Velgheprijs van de stad Harelbeke voor de gedichtencyclus Requiem.
- 1984: Basiel de Craene prijs en de poëzieprijs van de Kamer van Rhetorica (De gezellen van Michiel, Brugge)
- 1986: George Orwellprijs (Haarlem) voor Naakt met rozen en juwelen (later gewijzigd opgenomen in Obsidiaan)
- 1986: Driejaarlijkse Poëzieprijs Jan Vercammen voor Obsidiaan.
- 1989: Provinciale Prijs voor letterkunde West-Vlaanderen Poëzie voor Obsidiaan.
- 1989: Jules van Campenhoutprijs van de gemeente Meise voor Black Doll
- 1990: Nieuwe Yangprijs voor OTTO.
- 1991: Paul Snoekprijs van de stad Sint-Niklaas voor Obsidiaan.
- 1998: Dirk Martensprijs voor Verhemelte.
- 1998: Provinciale Prijs West-Vlaanderen Proza voor De Kleurenvanger.
- 2000: Provinciale Prijs West-Vlaanderen Drama voor Romeo en Julia – studie van verdrinkend lichaam.
- 2000: De Gouden Uil Literatuurprijs voor Tongkat.
- 2000: De Jonge Gouden Uil voor Tongkat.
- 2001: F. Bordewijkprijs voor Tongkat.
- 2001: Taalunie Toneelschrijfprijs voor Aars!
- 2001: Driejaarlijkse Cultuurprijs van de Vlaamse Gemeenschap – voorheen Staatsprijs – voor Tongkat.
- 2002: Provinciale Prijs West-Vlaanderen Novelle voor Memoires van een Luipaard.
- 2002: De Gouden Uil Publieksprijs voor Memoires van een Luipaard.
- 2004: Gedichtendagprijs voor een titelloos gedicht Heb door moerassen gewaad uit Alaska.
- 2008: Jan Campertprijs voor Nieuwe Sterrenbeelden.
- 2009: Gedichtendagprijs voor ‘Vaas’ uit Nieuwe Sterrenbeelden.
- 2009: Herman de Coninckprijs voor Nieuwe Sterrenbeelden.
- 2009: Boekenwelp voor Het Geheim van de Keel van de Nachtegaal.
- 2009: Woutertje Pieterse Prijs voor Het Geheim van de Keel van de Nachtegaal.
- 2009: De Gouden Uil Jeugdliteratuurprijs voor Het Geheim van de Keel van de Nachtegaal.
- 2015: Herman de Coninckprijs voor de dichtbundel Wij totale vlam
- 2017: Herman de Coninckprijs voor Zing Zing
- 2017: Publieksprijs voor het gedicht “Als je geen contact meer hebt met de dingen“. Verschijnt op de Gedichtendagposter ter gelegenheid van de Gedichtendag.
- 2018: Eerste winnaar van de driejaarlijkse Sybren Poletprijs.
- 2019: Verwerft de Confituur Boekhandelsprijs voor Voor het vergeten, als beste Nederlandstalige boek van het jaar.
- 2021: Krijgt de Constantijn Huygens-prijs. De prijs wordt uitgereikt door de Jan Campert-stichting en is een erkenning van het hele oeuvre van de auteur.
- 2022: Ontvangt de 72ste Arkprijs voor het Vrije Woord.
MEER OVER PETER VERHELST
- Hertmans, Stefan. 2002. ´Schaamteloos frummelen aan het sublieme. De ´zelfportretten van de dood` van Peter Verhelst.` In: Hertmans, Stefan. Het putje van Milete. Amsterdam: Meulenhoff. p. 363-387.
- Joosten, Jos. 2003. “De nieuwe bundel van Peter Verhelst. Poëzie en vernietiging.” In: De Standaard der Letteren. nr. 2668, p. 3.
- Peeters, Patrick. ´Peter Verhelst`. In: Kritisch lexicon van de Moderne Nederlandstalige Literatuur. Red. Hugo Brems, Tom van Deel, Ad Zuiderent. Groningen: Martinus Nijhoff uitgevers. Band 8, november 2001.
GERAADPLEEGDE BRONNEN
Websites
Referenties
- Jef Ector, Peter Verhelst. VWS-Cahiers jg. 37 nr 4 juli-Augustus 2002 nr 211. 48p.
SMAAKMAKER
als een tafelblad glanzend
Uit: Nieuwe Sterrenbeelden.
Op bed kijken we elkaaruit de kleren op de vloer
een jurk een hemd, meer valt er niet
uit te trekken; hoe we op handen en knieën
bijenwas in de vloer wrijven
tot het hout was opgeeft
terwijl we elkaar op bed liggen te bekijken
op de vloer, glad als een tafelblad waarover dingen
uit eigen beweging beginnen te schuiven
tegen elkaar aan, van elkaar weg,
traag over de was glijdend, het lijkt ze
geen moeite te kosten, de magneet onder tafel onzichtbaar
ademend; een tepel uit een borst, een borst
uit een jurk, een hoofd uit een hemd,
het hoofd in de nek
zo graag had ik me
aan haar mond totaal
open gesneden.
Snake-dancing
Uit: Otto (1989), p.49. Haar tong roept, een arm ligt om haar heup. Voor me staan gesneden bloemen, ligt een open vrucht, bloed in glas. Ik zal je doden. In de spiegel zie ik hoe ze drinkt, hoe ze haar mond betast en naar me kijkt en doet alsof ze me niet ziet. Onder haar hand beweegt haar buik. In mij zweet een droom. Ze staat te wiegen in zichzelf, werpt iets blinkend op de grond mijn vlees. Ze buigt. Als ze recht komt staan mijn vingers op haar rug. Ze lacht, scherpt haar tanden als ze in mijn ogen kijkt. Ik dans, ontwijk haar gif.
BIBLIOGRAFIE
De bibliografische gegevens werden onder meer nagekeken bij
- Koninklijke Bibliotheek van België – Brussel / Bibliothèque Royale de Belgique – Bruxelles
- Erfgoedbibliotheek Hendrik Conscience – Antwerpen.
- POËZIECENTRUM vzw – Gent
Notitie
- Deze bibliografie vermeldt alleen de geschriften die in boekvorm zijn gepubliceerd. Peter Verhelst heeft tevens veel proza en poëzie in tijdschriften gepubliceerd. Deze werden op een later tijdstip -vaak in gewijzigde vorm- in zijn boeken opgenomen. Deze publicaties blijven hier dus onvermeld.
- Voor een volledige bibliografie verwijzen we naar Johan Velter, Noli reminisci ea: een bibliografie van het werk van Peter Verhelst, 1980-1999. – Wildert: De Carbolineumpers, 2000.
- Volgens de gegevens van Jef Ector in het voor deze bijdrage door mij gebruikte VWS-Cahiers jg. 37 nr 4 juli-Augustus 2002 nr 211 houdt Johan Velter (Gentbruggestraat 106, 9040 Gent) ook een gedetailleerde bibliografie bij van de teksten die na 1999 zijn verschenen.
Deze bibliografie telt 3 rubrieken
- Poëzie en proza (chronologisch)
- Theater (chronologisch)
- Beknopt overzicht gerangschikt per genre alfabetisch op titel.
A. Chronologisch overzicht poëzie en proza
B. THEATER
Chronologisch overzicht
Jaar | Titel | Fotogalerij | Uitgeverij 1ste druk |
1997 | Maria Salomé (Baconstudie/Kahloterreur). (theater) De tekst werd gezet uit de Bembo volgens een basisontwerp van Compagnie Paul Verrept en gedrukt op 90 grams romandruk. | Antwerpen: Bebuquin / Amsterdam: International Theatre and Film Books. -65p.
Afmetingen: 20 x 12.50 (ingenaaid) Maria Salomé werd geschreven door Peter Verhelst in opdracht van het Kaaitheater. Het ging in première op 20 mei 1997 in de kaaitheaterstudio’s in Brussel in een regie van Jan Ritsema. Het werd gespeeld door Eugène Bervoets, Robby Cleiren, Katrien Meganck en Tamar van den Dop. Voor scenografie tekenden Wolff & Wolff. Dramaturge van Marianne van Kerkhoven. |
|
1998 | Romeo en Julia (studie van een verdrinkend lichaam). (theater) Productie: Zuidelijk Toneel Regie: Ivo van Hove Spel: Ramsey Nasr , Camilla Siegertsz , Rob Das , Marc Van Eeghem , Roeland Fernhout , Chris Nietvelt , Bart Slegers , Oda Spelbos , Jorre Vandenbussche , Steven van Watermeulen Provinciale Prijs West-Vlaanderen Drama 2000. | Amsterdam: International Theatre & Film Books, -106p. Première op 18 december 1998 in de Singel te Antwerpen. | |
1999 | Red rubber balls (studie van een hangend lichaam). (theater) Peter Verhelst schreef Red Rubber Balls voor vier vrouwen als een vervolg op Romeo en Julia van Shakespeare. Verhelst verenigt de geliefden weer na hun dood. Choreografie: Thierry Smits. | Antwerpen: Bebuquin / Amsterdam: International Theatre and Film Books. -78p. Productie: Compagnie Thor, Kaaitheater, Charleroi/Danses Centre Chorégraphique de la Communauté française de Belgique (direction Frédéric Flamand) | |
2000 | S*ckmyp. dvd-video (82 min.) Acid-fiction performance van en met Eric sleichim (muziek), Peter Verhelst (tekst) en Peter Missotten (video) 2005: Een herwerkte versie van S*CKMYP werd later door Kurt D’Haeseleer verfilmd voor de Filmfabriek | S*CKMYP is een BL!NDMAN-productie, in opdracht van Brussel 2000 Europese Culturele Hoofdstad in coproductie met Kaaitheater Brussel | |
2000 | Aars!: anatomische studie van de Oresteia. (theater)
Omslagontwerp: Dooreman Omslagillustratie: Wim Delvoye Spel: Wim Opbrouck (Agamemnon), Diane Belmans (Klytaemnestra), Katrien Meganck (Elektra), Stefan Perceval (Orestes) Regie: Luk Perceval Muziek: Eavesdropper 2001: Taalunie Toneelschrijfprijs. |
Amsterdam: Prometheus.-82p.
Afmetingen: 20 x 12.50 (gebonden – harde geïllustreerde kaft) Colofon: Aars! (anatomische studie van de Oresteia) is geschreven in opdracht van Het Toneelhuis. Als vertrekpunt fungeren de Griekse drama’s Oresteia, Ajax en Iphigeneia, Peter Verhelst schreef de tekst en bewerkte die samen met Luk Perceval. De voorstelling ging in première op het Holland Festival in Amsterdam, op 11 juni 2000 in Het Transformatorhuis. De Belgische première vond plaats op 22 juni in het Militair Hospitaal in Antwerpen |
|
2000 | COUPe ROYALe (theater) Jeugdtheater Laika Antwerpen. Concept: Peter De Bie Tekst: Peter Verhelst Regie: Jo Roets Spel: Frank Dierens, Sofie Sente, Kristien Van pellicom, Jur Van der Lecq Muziek: Bo SpaenC | Coproductie met het TIME-Festival, Gent en Rotterdam 2001, Culturele Hoofdstad van Europa. | |
2000 | Histoire d’A. (een libretto voor vier stemmen, twee mannen en twee vrouwen.) Tekst: Peter Verhelst naar Charles Ferdinand Ramuz / muziek Igor Stravinsky (1918) / live uitvoering Prometheus-ensemble olv Etienne Siebens. Spel: Robbie Cleiren, Sara Debosschere, Luc Nuyens en Sofie Sente. | Antwerpen: Muziektheater Transparant. -47p. Opdrachtwerk voor het Vlaams theatercollectief De Roovers in samenwerking met het Muziektheater Transparant en Prometheus ensemble | |
2001 | Scratching the inner fields. (theater: dans, tekst en muziek) Tekst: Peter Verhelst, die een aantal verhalen uit ‘Zwellend Fruit’ herwerkte voor de creatie. Muziek: Yves De Mey alias Eavesdropper. Regie & choreografie: Wim Vandekeybus met Ultima Vez | Wereldpremière 27 februari 2001, Théâtre des Abbesses, Paris (F) Brussel: Ultima Vez. -27p. Programmaboekje : Scratching the Inner Fields – deSingel | |
2002 | Philocrates. (theater) Regie: Eric Joris | Het Paleis. | |
2002 | Het sprookjesbordeel. (theater) Gebaseerd op verhalen uit Mondschilderingen (2002) Muziek: Yves De Mey alias Eavesdropper | Het Toneelhuis – Festival Brugge 2002. | |
2002 | Blush. (muziek, dans, film en woord) Teksten Peter Verhelst en Ultima Vez Regie & Choreografie: Wim Vandekeybus Muziek: David Eugene Edwards | Ultima VezProgrammaboekje : Blush – deSingel | |
2002 | Sonic Boom. (muziek – dans- theater) Tekst: Peter Verhelst Muziek: David Eugene Edwards Regie & Choreografie: Wim Vandekeybus regisseert drie ervaren acteurs van Toneelgroep Amsterdam en acht performers van zijn eigen gezelschap Ultima Vez. Vertrekpunt voor Sonic Boom zijn twee op het eerste zicht volledig los van elkaar staande fenomenen: supersonische knallen en nachtradio. In Sonic Boom slaat Vandekeybus op een briljante wijze een brug tussen oergevoelens en verbeelding, tussen het fysieke en het verbale, tussen beelden en verhalen, tussen dans en theater. Kort na de première werd de voorstelling trouwens genomineerd voor het Theaterfestival 2003. | Wereldpremière op 18 april 2003 in de Stadsschouwburg Amsterdam (NL) Toneelgroep Amsterdam & het gezelschap Ultima Vez | |
2002 | Philoctetes. (Fortify My Arms). (theater) Regie : Eric Joris het zesde project van het gezelschap Crew dat in 1990 werd opgericht door striptekenaar en beeldend kunstenaar Eric Joris en communicatieadviseur Jean Pierre Deschepper met het doel een platform te creëren voor projecten op het grensvlak van theater en technologie. | Opgevoerd op Festival ‘Brugge 2002’ | |
2004 | Richard III: Heb door moerassen gewaad al dan niet menselijke.(theatertekst) Tekst Peter Verhelst naar Shakespeare Regie Johan Simons Spel: Met o.a. Fedja van Huêt, Aus Greidanus Jr., Frank Lammers en Frieda Pittoors. In het Frans vertaald door Christian Marcipont | Première door ZT Hollandia in de Stadsschouwburg Eindhoven op 21 april 2004 | |
2005 | Vollek ! | ||
2006 | Edward II, Ed is dead forever yours. (theater) Tekst: Peter Verhelst maakte een radicale bewerking van het laatste stuk van de briljante zestiende-eeuwse toneelschrijver Christopher Marlowe. Regie: Domien Van Der Meiren Spel: Katja Herbers • Servé Hermans • Fabian Jansen • Tibor Lukàcs • Nathalie Meskens • Kristof Van Boven • Justus Van Dillen | Première op 28 januari 2006 in NTGent schouwburg. | |
2006 | Intra-Muros. (muziektheater voor 2 acteurs, contra-tenor, vokaal kwartet en strijkkwartet) Compositie & leiding Eric Sleichim Tekst Peter Verhelst Ontwerp Jan Versweyveld Electronica ontwikkeld in samenwerking met Grame/Lyon Toneelgroep Amsterdam | Productie Muziektheater Transparant & BL!NDMAN Coproductie Toneelgroep Amsterdam en Concertgebouw Brugge In samenwerking met Kaaitheater | |
2007 | Utopia GMbH/Hangende Tuinen (theater in beelden objecten en beweging) Gebaseerd op de De Bacchanten van Euripides. Voor Peter Verhelst een fascinerend oerstuk over o.a. religie, macht, verlangen naar orde, angst voor het oncontroleerbare in onszelf. Spel: Milla Koistinen • Kristof Van Boven • Uiko Watanabe • Charlotte Bouckaert. | Première 5 mei 2007 in NTGent Minnemeers. Notitie: In Utopia GmbH/Hangende Tuinen brengt Verhelst de vorige etappes van zijn utopiefabriek, Origine en Chemisch insect (2006), tot een mistige ruimte vol curiosa. | |
2008 | Lex. (Toneel – monoloog) Acteur: Kristof Van Boven. Componist: Dominique Pauwels Text en regie: Peter Verhelst | Première in Gentse Minnemeers – NTGent op 08 mei 2008. | |
2010 | Julius Caesar. (toneel – monoloog) Tekst en regie: Peter Verhelst Spel: Aus Greidanus (Caesar), Kristof Van Boven (Brutus) en Paul Slangen (TrouwEerenVolk). | Première in Gentse Minnemeers – NTGent op 08 januari 2010. | |
2011 | Nero. (Toneel – monoloog) Tekst en regie: Peter Verhelst Spel: Wim Opbrouck & Johanna Lesage. Dramaturgie: Bernard Dewulf. | Première 18 mei 2011 NTGent in Minard. | |
2011 | Medea. (Opera op een nieuwe versie van de klassieke Medeatragedie) Regie: Paul Koek – Componist: Wim Henderickx Gespeeld door Muziektheater Transparant en Veenfabriek. Tekst is uitgegeven door Uitgever Bebuquin in 2013 | Première 18 mei 2011 De Singel Antwerpen. | |
2013 | Africa. (theatermonoloog)
Spel: Oscar van Rompay.
De muziek in ‘Africa’ wordt verzorgd door Kreng, het muzikale eenmansgezelschap van acteur Pepijn Caudron. Kreng treedt voornamelijk op in theaters en gaf eerder ook stukken van Abattoir Fermé extra schwung. Productie van NTGent. Dramaturgie: Bernard Dewulf. |
Première op vrijdag 1 februari 2013 in de Minardschouwburg te Gent. “Met een ‘c’ en niet met een ‘k’. Omdat we het niet over het echte, maar over het imaginaire continent willen hebben: het beeld dat Oscar Van Rompay van zijn plek wil laten zien. En het beeld dat ik van (Zuid-)Afrika heb. Maar ook het beeld dat ‘wij’ hebben van dat continent waar wij, blanken, al eeuwenlang allerlei verlangens en angsten op projecteren.” (P Verhelst in het programmaboekje) | |
2013 | Moby Dick – Das Konzert. Regie: Paul Koek Tekst: Peter Verhelst Muziek TRACK: (Ton van der Meer, Hans van der Meer, Bo Koek, Rik Elstgeest) en John van Oostrum Spel: Joep van der Geest, Reinout Bussemaker, Therese Dörr, Werner Strenger, Henrik Schubert Vertaling Nl-Du Arlene Mueller-Haas | Première op 23 februari 2013 in de schouwburg van Bochum in Duitsland. Moby Dick, het Concert is een coproductie van de Veenfabriek en Schauspielhaus Bochum. | |
2013 | Medea (Dionaea muscipula)/Moby Dick (Concert) (theatermonologen) Boekontwerp: Compagnie Paul Verrept Medea is de tekst van de theateropvoering uit 2011 Moby Dick zijn korte monologen gebaseerd op de gelijknamige roman van H. Melville uit 1851. | Antwerpen: Bebuquin vzw. -72p. Afmetingen: 20,10 x 12,60 (gebrocheerd – kartonnen kaft) Colofon: Medea, een productie van Muziektheater Transparant en Muziektheaterensemble de Veenfabriek, ging in première op 18 mei 2011 in deSingel te Antwerpen. Moby Dick is een muziektheatervoorstelling van Muziektheaterensemble de Veenfabriek en Schauspielhaus Bochum. Première op 23 februari 2013 in het Schauspielhaus in Bochum. | |
2014 | Parsifal. (muziektheater) Tekst: Peter Verhelst Regie: Peter Verhelst & Wim Opbrouck. Spel: Els Dottermans, Frank Focketyn, Servé Hermans, Christoph Homberger, Wim Opbrouck, Louis van Beek, Lien Wildemeersch, Lies Verholle, Feline de Waele, Maxine Sabbe. Zang: Lies Verholle, Kinderkoor Makeblijde o.l.v. Sofie D’Haese & Schoolkoor Sjaloom Waregem o.l.v. Marleen Annemans / klavieren Jan Czajkowski, Elisabeth de Loore, Bendix Dethleffsen & Veerle Pollet | Première: 8 maart 2014 NTGent. Parsifal is geen rechtlijnige voorstelling, voor en tussen de 7 scènes zijn er zang en woordloze delen. Naar Parsifal, Wagners laatste opera. Auteur Peter Verhelst brengt de bombast van Wagner terug tot een zuivere emotionele kracht, maar hij stelt ook de filosofische essentie van het drama radicaal in vraag, namelijk het verlangen naar de heroïsche, reddende Messias. | |
2015 | Hotel Malaria. (theater voor 2 acteurs) Regie & tekst: Peter Verhelst Spel: Lien Wildemeersch & Bert Luppes Muziek: Kreng. Lichtontwerp: Mark Van Denesse. | Première op 25 februari 2015 in NTGent ‘Hotel Malaria’ is een saluut aan de onlangs overleden Franse regisseur Alain Resnais. De voorstelling lijkt dan ook een film, waarin de man en de jonge vrouw zich in flashbacks, geluiden, ijldromen en gespreksflarden blootgeven. | |
2016 | Absence. (performance)
Concept en regie: Eric Joris & Peter Verhelst. Tekst: Peter Verhelst Performers: Fumiyo Ikeda & Frank Focketyn. Technologie: Koen Goossens, CREW/Universiteit Hasselt (EDM) /EU consortium Dreamspace. Muziek: Bram Bosteels. Software development: Steven Maesen. Kostuumontwerp: An De Mol. Techniek: Ferre Carron & Bart Meeusen |
Première op zaterdag 17 oktober 2015 Minardschouwburg Gent. Voorstelling van 65 minuten, zonder ‘verhaal’. De voorstelling vond zijn inspiratie in de tsunami van 2011 in Japan en gebruikt die tsunami als metafoor. Een metafoor voor een intense, stresserende gebeurtenis die een mens – elk mens – kan overkomen en met verstomming slaan. Vanuit dat trauma, vanuit die sprakeloosheid, vertrekt Absence. | |
2016 | Liefde (theater voor 2 acteurs)
Tekst en regie: Peter Verhelst Cast: Els Dottermans (moeder), An Miller (dochter) Dramaturgie: Steven Heene. Kostuum: Ilse Vandenbussche. Lichtontwerp & scenografie: Mark Van Denesse. Productieleiding: Katrien Seeuws. Geluidstechniek Dimitri De Vos. Lichttechniek Ferre Carron / Sander Michiels. |
Première op 13 april 2016 in NTGent Arca. Een stuk over het duister verbond tussen liefde en geweld. Een vrouw neemt haar man, net terug van een militaire missie en bewezen oorlogsmisdadiger, terug in huis uit liefde voor haar dochter. |
C. Overzicht per genre alfabetisch op titel
Poëzie
- 2050. Gedichten (2021)
- Alaska (2003)
- Angel (1990)
- De Boom N (1994)
- Eleganz (1989)
- Koor. Een keuze uit de poëzie (1987-2017) (2017)
- Master (1992)
- Nieuwe Sterrenbeelden (2008)
- Obsidiaan (1987)
- OTTO (1989)
- Verhemelte (1996)
- Verrukkingen (1997)
- Wij totale vlam (2014)
- Witte Bloemen (1991)
- Zing zing (2016)
- Zoo van het denken (2011)
Proza
- De allerlaatste caracara ter wereld (2012)
- De kleurenvanger (1996)
- De kunst van het crashen. (2015)
- Geschiedenis van een berg. (2013)
- Het spierenalfabet (1995)
- Huis van de Aanrakingen (2010)
- Memoires van een Luipaard (2001)
- Mondschilderingen (2002)
- Tongkat. (1999)
- Vloeibaar harnas (1993)
- Voor het vergeten (2018)
- Zwellend fruit (2000)
- Zwerm (2005)
Theater
- AARS! (2000), regie Luk Perceval
- Absence (2016), regie Eric Joris & Peter Verhelst
- Blush (2002), regie Wim Vandekeybus
- Edward II, Ed is dead forever yours (2006), regie Domien van der Meiren.
- Het sprookjesbordeel (2002), regie Peter Verhelst
- Hotel Malaria (2015), regie Peter Verhelst
- Julius Caesar (2010), regie Peter Verhelst
- Lex (2009), regie Peter Verhelst
- Liefde (2016), regie Peter Verhelst
- Maria Salomé (1997), regie Jan Ritsema
- Medea (2011) regie Paul Koek – componist Wim Henderickx
- Moby Dick (Concert). (2013)
- Nero (2011) regie Peter Verhelst
- Parsifal. (2014 muziektheater) regie Peter Verhelst & Wim Opbrouck.
- Philocrates (2002), regie Eric Joris
- Philoctetes Fortify My Arms (2003), regie Eric Joris
- Red Rubber Balls (1999), choreografie Thierry Smits
- Richard III (2005), regie Johan Simons
- Romeo en Julia (studie van een verdrinkend lichaam) (1998), regie Ivo Van Hove
- S*ckmyp (2000), muziek Eric Sleichim, video Peter Misotten
- Scratching the inner fields (2001), regie Wim Vandekeybus
- Sonic Boom (2002), regie Wim Vandekeybus
- Utopia GmbH / Hangende tuinen (2007) regie: Peter Verhelst
Bibliofiel
- Kers op Tong (1999)
- Kiem p53 (1999)
- Revelation/Illumination/Vision/Johan Tahon (2000)
- Salomé (1993)
- Verrukkingen (1997)
- Zing zing (2015)
- Zodiac van het satijnen altaar (1991)
Jeugd
- Het Geheim van de Keel van de Nachtegaal (2008), geïllustreerd door Carll Cneut
- De jongen, de neushoornvogel, de olifant, de tijger en het meisje. (2015)
- De zeer vermoeide man en de vrouw die hartstochtelijk van bonsai hield.(2016), geïllustreerd door Kaatje Vermeire.